CHAPTER 19

116 5 1
                                    


"And, who are you?" she darkly asked.

"Mom? What are you doing here?" Ano? Nanay niya ito?! Mapangahas kong nilingon si Voughn, bumangon ito at dahan-dahan umupo, sumandal sa headboard ng kama. nakangiti niyang tiningnan ang kanyang ina at muling nagsalita. "I miss you, how are you mama," he asked.

"Don't you dare turn questions on me, who is this lady inside your house, inside your room!" She emphasizes the word inside the room and glares at me. Nanlaming ang buong katawan ko dahil sa kakaibang tingin na ibinabato nito sa akin.

Sobra ang kanyang ganda, to the point na hindi ko talaga inaakalang nanay ito ni Voughn. She looks so hot and young to be this monster's mom. But when it comes to the dark aura, they both give me chills.

"Hello, don't you hear what I've said, who are you young lady?" she asked once again. Parang umurong ang dila ko, hindi ko alam kung anong isasagot ko. Natatakot akong magkamali ng sagot. Nakakatakot siya.

"Ahm, k-kat-katulong l-lang po a-ako dit—-" hindi ko nagawang tapusin ang sagot ko ng biglang umakbay sa akin si Voughn, paano siya nakatayo? Nanlaki ang aking mga mata ng itaas nito ang aking kamay na may suot na sing-sing at ganun din ang kanyang kama sa tapat ng mukha ng kanyang ina.

"She's my wife, mom, meet my wife." he fearlessly said. My jaw dropped because of what he said. Bakas ang gulat sa mukha ng kanyang ina. Pero hindi ito agad nagalit gaya ng inaakala ko. She remained calm and just glared at her son.

Mas lalo akong natakot dahil wala itong sinabi, "Talk to me outside, now." she almost whispered in a firm tone of voice. She glanced at me before she turned her back and left the room. I instantly remove Voughn's arms around me and pinned him to the wall. "Gago ka ba!" mahina kong sambit pero puno ito ng inis.

He chuckled and coughed a little, "Hey, I'm sick, you can't beat me now." paawa effect nitong sambit. "Bakit mo sinabing asawa mo ako!?"

"Why, aren't you my wife?" he playfully asked, halos mapatalon ako palayo sa kanya ng maramdaman ko ang kamay nito sa aking bewang. I twist his wrist as I try to remove it from my waist. "Mukha ba akong nakikipaglaro sayo?" talagang iniinis ako ng g*gong ito. Pasalamat siya may sakit kung hindi baka pinatulan ko na talaga siya.

"Easy Missy, I don't like my mom, or do you want me to lie to my mom? Are you trying to be a bad influence now? Will I have a dramatic story between my wife and my mom just like in the movies?" talagang inaasar ako ng sira ulong ito.

"Eh, kung tuluyan ka na kayang baliin itong kamay mo?" pagbabanta ko sa kanya.

"My mom is outside, when she found out that you're beating his son up, she will get mad, Missy." sa sobrang inis ko sa kanya, hindi ko na ito macontain sa akin sarili, mas pinili ko na lang lumayo sa kanya at pinaghahampas ang kama sa inis.

Gusto kong sumigaw, suntukin siya ngayon din. "Don't worry, I'll talk to her, she's not mad at you, she knows me well. And my mom is cool." he said before he wink at me, and slowly pull the dextrose with him outside the room.

Pinunatahan niya ang kanyang ina at iniwan ako dito mag-isa. Nagpakasal siya ng hindi alam ng kanyang pamilya, baliw ba siya? Sahara, paalala ko lang sayo ah, nagpakasal ka din ng hindi alam ng iyong pamilya. So, parehas kayong baliw.

After a couple of minutes, I felt a presence in the door. Nilingon ko ang pinto at nanigas ako sa aking kinauupuan ng makita ang ina ni Voughn na nakatayo dito. Nasaan si Voughn? I was expecting him behind her mom, but he's not there. Bakit niya ako iniwan dito!

"Can we talk?" seryosong tanong nang kanyang ina, tumayo ako at inayos ang aking suot na dress bago sumagot. "O-opo." tugon ko.

Sinundan ko ito palabas ng silid, at tumuloy kami sa mini meeting area dito sa second floor. Umupo dito, habang nanatili akong nakatayo sa kanyang harapan. "What's the name?" she asked.

Distracted Bullet (LOA 2 #7)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon