❝𝐁𝐄𝐀𝐔𝐓İ𝐅𝐔𝐋 𝐍İ𝐆𝐇𝐓𝐌𝐀𝐑𝐄 ☆ 𝐒𝐔𝐊𝐔𝐍𝐀 𝐑𝐘𝐎𝐌𝐄𝐍❞

13

Bölüm 13 | Ekşi Acı

Y/n'nin bakış açısı

"Kızım adına özür dilerim efendim." Annem ofisinde oturan adama, bana yan gözle bakmayı ihmal etmiyordu ama ben Naoya'nın bakışları altında sakinliğimi korudum.

"Bu tür davranışlara tahammülüm yok, bunu artık bildiğinizi sanıyordum hanımefendi." Naoya bana doğru konuştu ve ben de başımı eğdim.

"Çok üzgünüm, ben-"

"Bahanelerinizi kendinize saklayın, olan oldu. Toplantıya devam etmemiz gerekiyor, çünkü boşa harcayacak vaktim yok."

İç çektim, annem önümüzdeki sandalyelerden birinde oturuyor, ben de çok geçmeden onu takip ettim.

"Yarın sabah kocam ve diğer çocuklarım geliyor." Annemin konuşmasıyla başımı ona doğru çevirdim. Kardeşlerim sonunda evlerine gidiyorlardı ama sebebi çok da büyük değil çünkü ben bu evliliğe tamamen karşıyım ama onların yüzlerini ve yürek ısıtan sarılmalarını düşündükçe yaşadığım kötü anları unutmuştum.

Annem ve Naoya evlilik ve diğer konular hakkında konuşmaya devam ederken ben orada oturmuş, kendi düşüncelerimde boğuluyordum.

"Kızım." Annem sesleniyor ve ben de başımı hızla kaldırıp onları dinlediğimi belli eden bir ifade takınıyorum.

"Evet?" diye cevapladım, Naoya'nın benim bu halime alay ettiğini duyabiliyordum.

"Acele et ve hazırlan, bugün şehre gideceğiz" Annem oturduğu yerden kalkıp, izin isteyip dışarı çıktı, beni ve Naoya'yı ofisinde yalnız bıraktı.

Başımı dikkatlice Naoya'ya doğru çevirdim ve kendimi mazur göstermeye hazırdım.

"Leydim." diye seslendi.

"Evet efendim?" diye cevap veriyorum.

Bunun üzerine o da benim yanıma gelmek için kalktı ve masanın etrafından dolaştı, derin bir nefes aldım ve olacaklara kendimi hazırladım.

"Yarım saat beklememi kabul edilebilir buluyor musun?" Sakin ama çok korkutucu bir tonda bana sorarken elini yüzüme doğru götürmeye başlıyor, gözlerimi neredeyse kapatıyordum ama zorla açtım.

"Özür dilerim-"

Çenemi sertçe kavrayıp kendisine doğru bakmamı sağladığında irkildim, yüzünün her ayrıntısını yakından görebiliyordum ama en çok dikkatimi çeken gözleriydi, derin ve cansızdı, korkudan gözlerimi kapatmama neden oldu.

"Gözlerimin içine bak ve özür dile." diyor çok talepkar bir sesle.

Gözlerimi yavaşça açtım ve yine yanı başımda onu görünce titreyen sesimle, "Ben... ben yaptığım şeyden dolayı üzgünüm efendim." dedim.

Dedim, kelimelerim tökezleyerek ama karşımdaki adamı tatmin etmeye yetti, çenemi sertçe bıraktı ve bu, üstümdeki saçların bir kısmının yüzüme düşmesine neden oldu, alaycı bir şekilde bana baktı ve kesinlikle beni yargılayan aynı gözlerle baktı.

"Şimdi kaybol gözümün önünden." Bunu söyledikten sonra daha fazla vakit kaybetmeden hızlıca ofisten ayrıldım.

Hayatımın geri kalanını o adamla geçireceğim için gelecekteki ben ne hissedecek?

Zaman Atlaması'

Sukuna'nın bakış açısı'

Etrafımdaki insanların yüzümü görmemesi için beyaz önlüğümü bir kez daha başıma geçirdim, çok kalabalık bir ortamda bir büyücünün beni lanetlemeye yeteceğini bilerek dışarı çıkmam dikkatsizlikti ama engel olamadım, ne çok uzakta ne de çok yakınımda duruyordu.