No.08.05 (YZ)

Part 0.3

"ඔයා නැගිටින්නේ කවද්ද යකඩයෝ..මන් කොච්චර දවසක් තිස්සෙද මේ බලාගෙන ඉන්නේ.."

මගේ ඉස්සරහ තියෙන අප්‍රාණික රොබෝ දිහා බලාගෙන මන් ඔහේ මිමිණුවා..අනේ මන්දා මට මහන්සී..මේ යකඩ කදට පණගහන්න හදලම මට මහන්සී..වෙලාවකට මට තාත්තායි අයියයි එක්කත් කේන්ති ඇයි අප්පා මෙච්චර හරියක් වෙනකනුත් මේ යකඩ ගොඩ හැදුවනම් ඇයි මේ යකඩයාට පණ දීලාම යන්න බැරිවුනේ..ඇත්තමයි මට මේක එපාම වුනොත් ඒ දෙන්නගේ වල ගාවට ගිහින් මමම වලක් හාරගෙන මේ යකාත් එක්කම වැලලෙනවා..එතකොටවත් මට සැනසීමක් එන්නේ නැතෑ..

එක්කෝ අර cartoon වල තියනවා වගේ හෙනයක් ගහලවත් මේ යකාට පණ එයිද..නෑහ් වෙන්න බෑ පොලවෙන් අඩි 12ක් ගැඹුරට කොහෙන්ද අකුණු එන්නේ..ගියොත් යන්න වෙන්නේ තවත් පොලව දෙබෑකරගෙන අපායට තමයි..

"මේ 08.05 ඇයි ඔයාට මේ අංක ගොඩක නමක් දීලා තියෙන්නේ..ඇත්තටම ඒ නම කැතයිනෙ..නෑ කැතයි නෙමේ මට ඒ නම කියවන්න ගියාම දිව පැටලෙනවනේ..."

මන් දන්නවා මගේ ඉස්සරහ මේ කෝමා වෙලා වගේ නිදාගෙන ඉන්න යකඩ ගොඩට මන් කියන කිසිම දෙයක් ඇහෙන්නේ නෑ කියලා..ඒත් මට පාලුයි..අඩුම මන් ගාව එකම එක යාලුවෙක්වත් නැතිකොට මගේ පාලු මකන්න හම්බුන එකම කෙනා මේ යකඩ ගොඩ වෙනකොට මගේ හිතට පාලුවක් වේදනාවක් දැනෙන හැම මොහොතකම මන් එයා ඉස්සරහට වෙලා කියවන්න පුරුදු වෙලා තිබුනා

"එක්කෝ මන් ඔයාට අපේ අර බබල්ගමාට වගේ bubble කියන්නද.."

මන් හෙමිහිට නැගිටලා ගිහින් එයාගේ  කම්මුලකට මගේ ඇගිල්ල තද කලා..

වාහ්..කෘතිම හමක් වුනත් එයාගේ හමේ තිබ්බේ සාමාන්‍ය මනුස්සයෙක්ගේ වගේ sensitive ගතියක්..මන් මගේ ඇගිල්ල එයාගේ කම්මුලට තද කරපු පාර කම්මුල ඇතුලට එබිලා ගියේ එතනින් ලාවට වගේ රතු පාටත් වෙද්දි..

" ඔයාගේ කොණ්ඩේ ලානිල් පාටයි..එහෙනම් ඔයාට මන් blue කියලා කියන්නද.."

මන් එහෙන්මම මගේ අත එයාගේ සීතල කම්මුල දිගේ උඩට අරන් ගිහින් එයාගේ කොණ්ඩෙන් ඇල්ලුවා..
සිනිදුයි..සනීපයි..ඇත්තටම සාමාන්‍ය මනුස්සයෙක්ගේ වගේමයි..

"නෑ එක්කො ඔයාට ඒ නම හරියන්නේ නෑ.. ම්ම් ඔයාගේ මූනෙන් පටන් අරන් මුලු body එක දිහාම බැලුවොත් ඔයාගේ පෙනුමෙන් තියෙන්නේ හරි ගාම්භීර ගතියක්..මන් හිතන්නේ ඔයාට ගැලපෙන නම ලියෝ.."