(សូមខន្តីទោសចំពោះពាក្យពេចន៍មិនសមរម្យ.)
___________នីគីយកដៃងើយចង្ការជុងវ៉ុនឡើងព្រមទាំងទម្លាក់បបូរមាត់ពីលើ រួចក៏ចាប់ផ្ដើមស្រវ៉ាដោះសម្លៀកបំពាក់រាងតូចចេញយ៉ាងរហ័ស ទោះជាជុងវ៉ុនរារាំងប៉ុណ្ណាក៏មិនអាចជម្នះកម្លាំងគេបានដែរ។
ជុងវ៉ុន«ហ៊ឹកៗ~~សូមអង្វរកុំអី~~»ជុងវ៉ុនលើកដៃសំពះទាំងទឹកភ្នែករហាម ឯជុងហាកាលបើឃើញសភាពប្អូនប្រុសបែបនេះហើយគេរឹតតែឈឺចាប់និងអាណិតប្អូនកាន់តែខ្លាំង។
ជុងហា«ឈប់ទៅយើងអង្វរឲ្យយើងធ្វើអីក៏បានតែកុំធ្វើរឿងឆ្កួតៗបែបនេះដាក់ប្អូនយើងអី យើងអង្វរឯង»ទឹកភ្នែកនិងសម្ដីបងប្រុសម្នាក់នេះធ្វើឲ្យចិត្តនីគីទោរទន់មិនបានទេ
ជុងវ៉ុន«បងប្រុសហ៊ឹកៗៗ ជួយខ្ញុំផងបងប្រុស ខ្ញុំខ្លាចណាស់ហ៊ឹកៗ»ជុងវ៉ុនស្រែកឲ្យបងប្រុសជួយទាំងដឹងថាវាមិនអាចទៅរួចនោះទេ
ជុងហា«ជុងវ៉ុនបងសុំទោស បងជាបងប្រុសមិនល្អ បងសុំទោសដែលមិនអាចការពារឯងបាន»
នីគី«កុំបន្ទោសយើងថាយើងអាក្រក់ បងប្រុសឯងទៅវិញទេដែលអាក្រក់នោះ»នីគីច្របាច់មាត់ជុងវ៉ុនទឹកមុខបង្ហាញពីកំហឹងរាប់អង្សារដែលកំពុងតែឆាបឆេះក្នុងខ្លួនគេ។
នីគី«ព្រោះយើងចង់ឲ្យបងប្រុសថោកទាបរបស់ឯងបានដឹងថា វាឈឺចាប់ប៉ុណ្ណានៅពេលដែលឃើញមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ត្រូវគេជាន់ឈ្លីបែបនេះ?»នីគីថារួចក៏ចាប់ទាញមុខរាងតូចហើយផ្អឹបបបូរមាត់សារជាថ្មី ថើបខ្លាំងៗស្ទើរតែស្ទះខ្យល់បាត់ទៅហើយ។
ដូចពេលមុនៗនីគីក៏បានគ្រប់គ្រងរាងកាយមួយនេះម្ដងទៀតដោយមិនខ្វល់ថាជុងហាកំពុងតែស្រែកបញ្ឈប់គេនោះទេ អ្វីដែលគេខ្វល់នោះគឺសម្លេងអ្នកក្រោមដែលកំពុងថ្ងូររហឹសមិនដាច់។
ជុងវ៉ុន«អឺស~~អា៎ស~~»ជុងវ៉ុនព្យាយាមទប់សម្លេងណាស់ដែរតែនីគីតែងតែធ្វើលឿនទៅៗធ្វើឲ្យគេពិបាកទ្រាំមិនបញ្ចេញសម្លេងមិនបាន។នីគីចាប់ជើងរាងតូចធំជាងមុនរួចក៏ឱនទៅថើបត្រដុសត្រង់កន្លែងពិសេសយ៉ាងតក់ក្រហល់
ជុងវ៉ុន«អ្ហា~~ទេ~~អ្ហឺស~~»ជុងវ៉ុនស្រៀវពេញខ្លួនទៅពេលនីគីប្រើអណ្ដាតគ្រលាស់ទៅមកត្រង់តំបន់ពិសេសនោះ
ជុងហាអស់អ្វីនិយាយគេបិទភ្នែកតាំងពីដើមទីព្រោះគេមិនហ៊ានមើលរូបភាពទាំងនោះឡើយ គេដឹងពីកំហុសខ្លួនឯង ហើយរឹតតែធ្វើឲ្យគេនឹកស្មានមិនដល់ថាប្អូនប្រុសគេបែរជាមករងទុក្ខដល់ថ្នាក់នេះសោះ។
នីគីងើបមកហើយរុញបញ្ជូនកូនប្រុសរបស់គេគេចូលក្នុងខ្លួនជុងវ៉ុនសារជាថ្មី ម្ដងនេះនីគីបញ្ជេញកម្លាំងទ្វេរដងដែលធ្វើឲ្យជុងវ៉ុនស្រែកចាចដោយភាពឈឺចាប់។
ជុងវ៉ុន«អាយយ~~ឈឺណាស់~~លោកឈឺណាស់~~ដកវាចេញទៅ»ជុងវ៉ុននិយាយបានតែប៉ុណ្ណេះក៏ជំនួសដោយសម្លេងថ្ងូរមកវិញ នីគីក៏សស្រាកសស្រាំបែកញើញពេញខ្លួន តែគេមិនព្រមបន្ថយល្បឿននោះឡើយ។ បន្ទាប់មកនីគីក៏ស្រាប់បញ្ឈប់សកម្មភាពក្រោយពេលឮមនុស្សម្នាក់ស្រែកខ្លាំងៗ
ជុងហា«សម្លាប់យើងចោលក៏បានដែរតែដោះលែងជុងវ៉ុនទៅ យើងសុខចិត្តស្លាប់ក៏បានសម្លាប់យើងមក»ជុងហាពិតជាទ្រាំលែងបានហើយ គេស្រែកយ៉ាងខ្លាំងដល់ថ្នាក់នីគីសុខចិត្តបញ្ឈប់សកម្មភាពអម្បាញ់មិញចោល
នីគី«ឯងថាយ៉ាងម៉េច?ចង់ស្លាប់?បើឯងស្លាប់ក៏យើងមិនប្រាកដថាយើងដោះលែងប្អូនឯងដែរ ព្រោះពេលនេះយើងកំពុងតែចាប់ចិត្តនឹងគេខ្លាំងណាស់»នីគីនិយាយពីជ្រុងម្ខាងទៀត ដៃគេទាញជុងវ៉ុនមកផ្អឹបលើដើមទ្រូងឌឺដងដាក់ជុងហាទាំងមានក្ដីសុខ
ជុងហា«សម្លាប់យើងទៅសម្លាប់យើងដោយផ្ទាល់ដៃក៏បាន យើងសុខចិត្តទាំងអស់»ជុងហាស្រែកអង្វរទាំងយំ និយាយដដែលៗឯជុងវ៉ុនស្រក់ទឹកភ្នែកអាណិតបងប្រុសតែពេលនេះគេគ្មានកម្លាំងសូម្បីតែហាមាត់និយាយ ពាក្យសម្ដីជាប់គាំងនៅបំពង់កមិនព្រមចេញមកសោះ
នីគីទាញកន្សែងមករុំល្វែងក្រោមដើរទៅជិតជុងហា និងដាល់មុខគេមួយដៃយ៉ាងដំណំ។
ឌឹប!!!
ជុងវ៉ុន«បងប្រុស~លោកកុំធ្វើបាបបងប្រុសខ្ញុំអី»រាងតូចស្រែកបញ្ឈប់ពេលនីគីបម្រុងលើកដៃវាយគេម្ដងទៀត
នីគី«បានតើស៎ យើងមិនវាយបងឯងក៏បានតែឯងត្រូវមានលក្ខខណ្ឌ» ទឹកមុខបង្កប់ល្បិចរបស់នាយបានបង្ហាញឡើង
ជុងវ៉ុន«បានខ្ញុំនឹងធ្វើវាឲ្យតែលោកយល់ព្រមដោះលែងបងប្រុសខ្ញុំ»ដល់ដំណាក់កាលនេះហើយរាងតូចសុខចិត្តប្រថុយចុះ
ជុងហា«អត់ទេ~~កុំអីជុងវ៉ុនកុំធ្វើដើម្បីបងអី»នាយដឹងថានីគីប្រាកដជាគ្មានបំណងល្អចំពោះជុងវ៉ុនឡើយ បើជុងវ៉ុនយល់ព្រមងាយយ៉ាងនេះមិនខុសពីចូលរូងខ្លានោះទេ
ជុងវ៉ុនគ្រវីក្បាលបញ្ជាក់ថាគេមិនស្ដាប់តាមសម្ដីជុងហាឡើយ គេនឹងយល់ព្រមដើម្បីឲ្យជុងហាមានសេរីភាពព្រោះគេត្រូវដឹកនាំក្រុមមនុស្សក្នុងនាមជាលោកម្ចាស់ដែលមានអំណាចលើកូនចៅរាប់រយនាក់។
(ជុងហាប្រៀបដូចជាអ្នកលេងចឹង តែគេមិនកាចសាហាវដូចនីគីឡើយ និយាយរួមពួកគេជាអ្នកលេងដូចគ្នាគ្រាន់តែមួយខ្លាំងជាងប៉ុណ្ណោះ)
ងាកមើលហេតុការណ៍នៅខាងក្នុងវិញ ពេលនេះនីគីបានគេងលើពូកទន់ៗដោយមានជុងវ៉ុននៅពីលើ ព្រោះថាជុងវ៉ុននឹងដោះដូរធ្វើការបម្រើសិចដល់នីគី.....
ជុងវ៉ុននៅក្មេងគ្មានបទពិសោធ៍គេមិនដឹងថាគួរចាប់ផ្ដើមត្រង់ណាមុននោះទេ នីគីឃើញហើយក៏រាងទើសចិត្តដែរ
នីគី«ដាក់វាចូលមាត់ឯងហើយធ្វើដូចដែលបានយើងធ្វើទៅបានហើយ»នីគីចង្អុលទៅកូនប្រុសខ្លួន នឹងបញ្ជាឲ្យជុងវ៉ុនបៀមវា។ជុងវ៉ុនស្ដាប់តាមមិនប្រកែក ទោះជាគេរអើមយ៉ាងណាក៏ដោយគេត្រូវតែធ្វើវា។
ជុងវ៉ុនចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាមួយៗទាំងបង្ខំចិត្ត រហូតដល់នីគីព្រុះទឹកសខាប់ពេញមាត់គេ ។
នីគី«ហាមខ្ជាក់លេបវាចូលទៅក្នុងពោះទៅ»ឃើញជុងវ៉ុនបម្រុងខ្ជាក់ចោលទើបគេប្រញាប់ឃាត់ រួចជុងវ៉ុនក៏លេបវាតាមសម្ដីគេមែន។
នីគីទាញចង្កេះតូចស្ដើងគេឲ្យមកអង្គុយត្រង់ចំណុចពិសេសនិងបានបញ្ជូនកូនប្រុសរបស់ខ្លួនចូលទៅក្នុងខ្លួនគេម្ដងទៀត តែលើកនេះរាងតូចជាអ្នកធ្វើវាម្ដងឯគេចាំទទួលភាពសុខស្រួលវិញម្ដង។
ចង្កេះចេះតែកម្រើកទៅមកៗរហូតដល់ញាប់ស្ញេញ ជុងវ៉ុនប្រឹងទប់ខ្លួនផង យកដៃខ្ទប់មាត់មិនឲ្យឮសម្លេងផង រហូតដល់គោលដៅទើបឈប់។ ក៏ប៉ុន្តែនីគីមិនអនុញ្ញាតិដោយសារតែគេមិនទាន់ហត់ ដូច្នេះជុងវ៉ុនត្រូវបន្តធ្វើវារហូតគេឆ្អែតឆ្អន់។__________________
Adminខ្ជិលដាក់ច្រើនចឹងដាក់ឲ្យចប់ម៉ងទៅព្រោះមិនចង់ធ្វើបាបឆីវ៉ុន
សរសេរហើយដល់ទៅលាងបាបចេញម្ដងហើយ.
តើគូរបន្ទាប់ចង់បានគូរណាដែរ.កំភ្លេចcommប្រាប់ផងណ៎ា
YOU ARE READING
short Novel-(enhypen)🔞
Terrorសូមខន្តីអភ័យទោសសម្រាប់ពាក្យពេចន៍មិនសមរម្យចំពោះកន្លែងណាមួយ🙏