𝐂𝐇.𝟐

47 7 2
                                    


« 𝐃𝐨𝐤𝐲𝐞𝐨𝐦យើងសុំបិតាយើងបានហើយចុះឯងវិញ»

« យើងក៏ដូចគ្នា ឯងដឹងអត់ទម្រាំយើងសុំបិតាយើងបានយើងខំងរ ផងយំផង បើមិនធ្វើចឹងទេយើងប្រហែលចប់ហើយ........!អេ...? 𝐉𝐞𝐨𝐧 𝐰𝐨𝐧𝐰ឯងយំមែនហ្នឹង»

« គ្មានទេ បានយំទេ»
𝐓𝐡𝐞 ទឹកមុខអ្នកអត់បានយំ

« 𝐉𝐞𝐨𝐧 𝐰𝐨𝐧𝐰𝐨𝐨យើងស្គាល់ឯងច្បាស់ណាស់កុំមកកុហកយើងណា ចម្លែកដល់ហើយ»

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

« 𝐉𝐞𝐨𝐧 𝐰𝐨𝐧𝐰𝐨𝐨យើងស្គាល់ឯងច្បាស់ណាស់កុំមកកុហកយើងណា ចម្លែកដល់ហើយ»

« ចម្លែក? ចម្លែកត្រង់ណា រឿងអីដែល»

«ឯងបោកយើង ឯងយំមែនទេយើងនៅជាមួយឯងតាំងពីក្មេង យើងមិនដែលឃើញឯងយំផង អរយើងយល់ហើយកុំប្រាប់ណាឯងចេញមកបានដោយសារទឹកភ្នែកដូចជាយើងដែល»

« មើលទៅយើងលាក់និងឯងក៏មិនជិតដែល ...ត្រូវហើយយើងយំ អ្នកណាទៅស្មានដល់បិតាយើងមកទាន់ពេលដែលយើងរៀបរត់ចេញពីវាំង ឯងដឹងទេយើងត្រូវទៅអង្វរម្ចាស់បងយើងឪ្យជួយនិយាយជាមួយបិតាផងអីផង ចុងក្រោយបិតាក៏ដឹងថាយើងលួចស្ដាប់គាត់ឯងដឹងទេពេលនោះយើងភ័យណាស់ យើងគួរតែអរគុណទឹកភ្នែកយើងរបស់ដោយតែវាទើបយើងអាចចេញមកបាន អីយ៉ាឈប់និយាយហើយ យើងឃ្លាន»

« ឃ្លានទៀតហើយ អត់ទេយើងមិនចង់ចំណាយច្រើនទីនោះមិនមែនជារាជវាំងរបស់ពួកយើង ដែលចង់បានអ្វីត្រូវតែបាននិងទេ»

« 𝐋𝐞𝐞 𝐝𝐨𝐤𝐲𝐞𝐨𝐦ឯងចេះគិតបែបនេះតាំងពីពេលណាហា៎»

« យូរហើយ»

★★★★★★★★★★★۞

« អ្នកទាំងអស់គេម្នាក់នេះជាមិត្តរបស់ខ្ញុំ»

« អីយ៉ា𝐋𝐞𝐞 𝐝𝐨𝐤𝐲𝐞𝐨𝐦ឯងមានមិត្តភិក្តស្អាត់បែបនេះពីពេលណាមិចមិនប្រាប់ពួកយើងតាំងពីយូរ»

𝐓𝐇𝐄 𝐄𝐘𝐄 𝐎𝐅 😈Where stories live. Discover now