« 𝐃𝐨𝐤𝐲𝐞𝐨𝐦យើងសុំបិតាយើងបានហើយចុះឯងវិញ»« យើងក៏ដូចគ្នា ឯងដឹងអត់ទម្រាំយើងសុំបិតាយើងបានយើងខំងរ ផងយំផង បើមិនធ្វើចឹងទេយើងប្រហែលចប់ហើយ........!អេ...? 𝐉𝐞𝐨𝐧 𝐰𝐨𝐧𝐰ឯងយំមែនហ្នឹង»
« គ្មានទេ បានយំទេ»
𝐓𝐡𝐞 ទឹកមុខអ្នកអត់បានយំ« 𝐉𝐞𝐨𝐧 𝐰𝐨𝐧𝐰𝐨𝐨យើងស្គាល់ឯងច្បាស់ណាស់កុំមកកុហកយើងណា ចម្លែកដល់ហើយ»
« ចម្លែក? ចម្លែកត្រង់ណា រឿងអីដែល»
«ឯងបោកយើង ឯងយំមែនទេយើងនៅជាមួយឯងតាំងពីក្មេង យើងមិនដែលឃើញឯងយំផង អរយើងយល់ហើយកុំប្រាប់ណាឯងចេញមកបានដោយសារទឹកភ្នែកដូចជាយើងដែល»
« មើលទៅយើងលាក់និងឯងក៏មិនជិតដែល ...ត្រូវហើយយើងយំ អ្នកណាទៅស្មានដល់បិតាយើងមកទាន់ពេលដែលយើងរៀបរត់ចេញពីវាំង ឯងដឹងទេយើងត្រូវទៅអង្វរម្ចាស់បងយើងឪ្យជួយនិយាយជាមួយបិតាផងអីផង ចុងក្រោយបិតាក៏ដឹងថាយើងលួចស្ដាប់គាត់ឯងដឹងទេពេលនោះយើងភ័យណាស់ យើងគួរតែអរគុណទឹកភ្នែកយើងរបស់ដោយតែវាទើបយើងអាចចេញមកបាន អីយ៉ាឈប់និយាយហើយ យើងឃ្លាន»
« ឃ្លានទៀតហើយ អត់ទេយើងមិនចង់ចំណាយច្រើនទីនោះមិនមែនជារាជវាំងរបស់ពួកយើង ដែលចង់បានអ្វីត្រូវតែបាននិងទេ»
« 𝐋𝐞𝐞 𝐝𝐨𝐤𝐲𝐞𝐨𝐦ឯងចេះគិតបែបនេះតាំងពីពេលណាហា៎»
« យូរហើយ»
★★★★★★★★★★★۞
« អ្នកទាំងអស់គេម្នាក់នេះជាមិត្តរបស់ខ្ញុំ»
« អីយ៉ា𝐋𝐞𝐞 𝐝𝐨𝐤𝐲𝐞𝐨𝐦ឯងមានមិត្តភិក្តស្អាត់បែបនេះពីពេលណាមិចមិនប្រាប់ពួកយើងតាំងពីយូរ»
YOU ARE READING
𝐓𝐇𝐄 𝐄𝐘𝐄 𝐎𝐅 😈
Vampiro𝐣𝐞𝐨𝐧 𝐰𝐨𝐧𝐰𝐨𝐨ព្រះអង្គម្ចាស់ពៅរបស់នគរ𝐝𝐫𝐞𝐯𝐢𝐬 𝐨𝐟 𝐣𝐨𝐡𝐧𝐬𝐨𝐧មានដំណងរត់ចេញពីរាជរាំងមិនទាន់បានរត់ផងក៏ត្រូវព្រះបិតាចាប់បានតែជាមិនបញ្ហា𝐰𝐨𝐧𝐰𝐨𝐨ក៏សុំព្រះបិតាបាន។ព្រោះតែចង់ដើរលេងជាមួយមិត្តខ្លួនចៃដន្យក៏ជួបនិង𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐨𝐟 𝐯𝐚𝐦𝐩𝐢𝐫�...