~25.Bölüm~

74 6 24
                                    

"Naptın kocama!"

"Yapmam gerekeni yaptım:)"

Berkcan'ı her ne kadar dürtsemde uyanmıyordu birkaç dakika sonra heryer k@n olmuştu...Çok korkuyordum,ne yapacağımı bilmiyordum...Karşımdaki adamın elinde silah vardı,silahı bana doğrulttu.

"Kocanın kaderini yaşamak ister misin"

"HAYIR YAPMAA!"

Adam tetiği tam çekecekken arkadan bir silah sesi geldi ve korkarak irkildim.Adam yere yığıldığında Ebubekir,Rüzgar,Berra ve Mine'yi gördüm hemen kalkıp korkuyla onlara sarıldım

"Sudenaz...İyi misin?"

"İyiyim..."

"Kollarına ne oldu?!"

"Yaktılar..."

"BERKCANN!"

"Berkcan'a bunu kim yaptı Sudenaz!"

"O a-adam.."

"Anladım."

Rüzgar hemen Berkcan'ın yanına koşup nabzını kontrol etti ben ise hüngür hüngür ağlamaya başlamıştım

"Ebubekir!Acili ara çabukk"

"Tamam!"

"Sudenaz'cım bak ağlama biz senin yanındayız Berkcan'a hiçbirşey olmayacak tamam mı?"

"Aynen öyle Mine doğru söylüyor."

"Ama hareketsiz yatıyor..."

"Şuan baygın ama yaşıyor nede olsa"

"Berra..."

"Efendim."

"Burada çok fazla kan var başım dönüyor..."

"Imm tamam gel biz bahçeye çıkalım biz hava al biraz"

Başım dönmeye devam edince yere çömeldim ve elimi başıma götürdüm.

"Sudenaz kalk hadi hava al geçer istersen hastaneyede gideriz"

Berra elimi tutup beni kaldırdı ve dışarı çıkıp beni bir banka oturtturdu.

"Daha iyi misin?"

"Sanırım evet..."

"Ben bi şunlara bakmaya gideyim"

"Pekala..."

Berra içeri gitti,başım hem ağrıyor hem dönüyordu elimi karnıma götürdüm.Onlara birşey olmasından şüpheliydim...Ya öldülerse?Güneş'le Kaan'a bana bir belirti vermeleri için yalvara yalvara ağlamaya başladım,yaşadıklarına dair bir belirti verselerdi mutluluktan ölecektim.Ben anne olmayı sevmiştim...Birkaç dakika sonra ambulans sireni ile irkildim arkama baktığımda 2 ambulans buradaydı.

1 saat sonra

Berkcan ameliyata alınmıştı ve hepimizin ailesi buradaydı...Ağlamaktan gözlerim kıpkırmızı olmuşken gelip annem bana sarıldı

"Kuzum üzülme,bak Berkcan çok kan kaybetmemiş"

"Anne ne demek kaybetmemiş çok kan vardı..."

"Sudenaz kızım Oğlumun vurulması senin suçun değil...Sana kızmadık"

"Anne...Kolum sızlıyor"

"Sargı beziyle sardılar ama acıyor mu hala"

"Evet."

"Oyy yerim senii doktor dedi ya birkaç haftaya geçer diye"

Gen-Z |Texting| 13+Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin