Sabah sohbeti ederken Damla ve babamda uyanıp aşağıya geldiler ve ailecek sofraya geçtik.Yemek yerken sürekli midemin yandığını ve ekşidiğini hissediyordum bunlarda midemi bulandırıyordu.Zar zor yemek yiyordum,babam birşeyler olduğunu anladı
Babam: Kızım bir sorun mu var
Ben: Midem bulanıyor biraz onun dışında birşey yok
Berkcan: Çok fazla bulanıyorsa zorlama kendini güzelim
Kusacak gibi olmaya başladım ve lavaboya gittim arkamdan Berkcan'da geldi
Berkcan: Çok mu bulanıyor:(
Ben: Evet...
Berkcan:Kus istersen dururum burda
Ben:Kusucamda miden bulanır senin yemek yiyemezsin.
Berkcan: Ben her türlü yemek yerim
Kusmaya başladım,adeta içimde ne varsa çıkartıyorum.Aradan 10 dakika geçti mide bulantılarım kesilmemişti.Babamla annem geldi
Annem: Güzel kızım hala mı miden bulanıyor?
Ben: Evet...
Babam: Hastaneye mi gitseydik?
Damla: Annee ben çıkıp biraz daha uyuyabilir miyimmm
Annem: İyi uyu
Babam: Ihlamur ister misin?
Ben: Hayır uyusam geçer lütfen kusura bakmayın...
Annem: Ne kusuru güzel kızım biraz uyu geçmezse hastaneye gidelim
Ben: Peki...
Merdivenlerden çıkarken Berkcan beni kucağına aldı
Ben: Berkcan bırak beni!
Berkcan: Niyeymiş o
Ben: Bacaklarım var benim
Berkcan: Bende senle uyucamm
Kafamı Berkcan'ın boynuna gömdüm ve kucağında uyuya kalmışım.
Berkcan'dan
Üst kata çıkarken Sudenaz uyuya kalmıştı resmen horluyordu.Onu yatağa bıraktım ve yanına yatıp saçlarıyla oynamaya başladım.Bir anda Sudenaz gözlerini açtı ve simsiyah gözleriyle bana bakmaya başladı
Sudenaz:Uyudum mu ben ya
Ben:Uyu güzelim uykunu bölme
Sudenaz:Telefonumu verir misin
Kalkıp Sudenaz'ın sehpada olan telefonunu ona uzattım.
Ben:Ne yapacaksın telefonunla
Sudenaz:İşim varda
Sudenaz'dan
Elif'i arayacaktım,onu unutmuştum kim bilir ne haldedir düşüncesiyle onu aradım,açtı
Ben:Elif,dün seni unuttumda özür dilerim nasılsın?
Elif:İyiyim,biliyor musun Sudenazzz bir teyzeye yardım ettim yani poşetleri taşımasına,beni evine davet etti birlikte çay içiyoruzz
