Last Part
'Pinilit ko maging malakas para kay Luke nung time na yun I didn't expect na mawawala siya agad sakin halos sisihin ko ang sarili ko kung bakit hindi ko muna siya sinamahan nang mas-mahabang oras napaka selfish ko sa part 'nayun. But yeah I'm so thankful because of him lagi siyang nasa tabi ko kapag kailangan ko ng makakausap, kapag may problems ako about study, kapag drained na drained na ako adiyan siya at never niya akong iniwan.
More than three years na ang nakakalipas ng mawala sakin si Luke pero ang ala-ala niya ay na nanatiling nasa puso't isip ko i know that wherever he is now, he still remembers the happy memories of the two of us.
Walang araw na hindi ko dinadalaw ang puntod niya at dinadalhan ng mga paborito niyang foods, binabasahan ng librong paborito naming dalawa, at kinukwentuhan about sa nakaraang naming dalawa na kahit kailan hindi na maibabalik......
"Look love I'm graduate na sayang ang aga mo nawala, sayang at hindi mo man lang ako sinamahan, hindi ka man lang naka-tungtong sa stage na dapat sabay tayu but thankyou, thankyou for coming into my life luke you change my world sabe nga nila kapag maaga dumating ang taong mahal mo maaga ding babawiin sayu! Like you! But I promise na hindi nako iiyak kase ubus na eh....simula nung nawala ka sakin" but my tears fell from my eyes.
"Shen?" tawag sakin ng isang babaeng familiar ang boses.
"T-tita? Kamusta napo kayu? Maayus lang po'ba ang kalusugan niyo?"
"I'm okay shen, ikaw kamusta kana three years narin ang nakalipas ng huli tayung mag-kita inaalagaan moba sarili mo?"
"Ito po pinipilit parin bumangon" sagot ko.
"Shen I think kung nasaan man siya ngayon hindi matutuwa na makikita ka niyang nahihirapan pwede kang umiyak pero wag kang susuko huh? I'm always here pa naman kahit wala na ang anak ko"
"Salamat po tita, Mauna napo pala ako may work papo kase ako ingat nalang po kayu, alagaan niyo po ang sarili niyo"
"Thankyou also shen ikaw din alagaan mo ang sarili mo tumawag ka lang sakin or mag-text kung may kailangan ka" ngiti niya sakin.
"Opo.." pilit ko siyang nginitiaan at sabay umalis.
while i was walking I didn't notice that I bumped into a man dahil nakayuko ako habang umiiyak. Ngunit ng pag angat ko sa ulo ko isang mukha ang nasilayan ko na para bang gumaan ang sakit na nararamdaman ko kaya agad ko siyang natawag sa maling pangalan.......
"Luke—"
"Excuse me miss? ayus lang po'ba kayu?" tanong niya sakin.
"A-Ayus lang, pasinsiya na kung nabangga kita" pag-hingi ko ng pasinsiya.
"okay lang po, bakit niyo nga pala po ako tinawag na Luke?"
"ah wala wala may kahawig ka lang kase pero mas bata ka dun sige na mauuna nako pasinsiya na ulit" paalam ko sa kaniya.
impossible naman mabuhay ang namatay na diba? napaka impossible. Inalis ko sa isip ko ang lalaking kahawig ni Luke at sumakay sa kotse ko.
**************
Four years ago he passed but he's memories i never forget. Pero ginugol ko nalang ang sarili ko sa pag t-trabaho naging successful ang life ko ng wala si luke sa tabi ko ngunit hindi ko maiwasang malungkot sa tuwing na aalala ang bawat monthsarry namin.
nung panahong hindi pako nakaka-moveon sa pag kawala ni luke isang tao ang dumating sa buhay ko tulad nga ng sinabi ni luke na gusto niya ako maging masaya ay pinili ko ang lalaking iyon but more than two years niya akong niligawan at alam niya na hindi pako nakaka-moveon pero pinili niya parin manatili sa tabi ko. Subra akong nag-papasalamat kay luke dahil siya ang nag patunay na kaya kong umahon sa buhay at maging masaya sa bawat taong nakakasalamuha ko.
"now luke i'm very happy because of you salamat kase pinaramdam mo sakin na hindi ako nag-iisa kahit wala ka sa tabi ko alam kung binabantayan moko don't worried na about me dahil masaya na ako, gaya nga ng Sabi mo piliin ko ang lalaking hindi ako iiwan, hindi ako sasaktan. Ngayon kasal na kami at may dalawang anak paalam luke hanggang sa muli" Saad ko sa puntod niya nung dinalaw ko siya kasama ang asawa at dalawang anak ko.
"hon, tara na nag-aantay na ang mga bata i know he is very happy kase masaya kana ngayon" saad ng husband ko.
"yes alright" naka-ngiting saad ko.
Time to rest my first love "Lukexwell Smith"
*********
THE END!
YOU ARE READING
Chasing The Moon
RomanceLukexwell Smith is a kind and loving boyfriend ever but, Yeah we didn't get along before and I was rude to him but now I realize that he is good to me, Yes I admit I hate him, I hate him so much before but now she couldn't let go of him and complete...