Flash back----------
၂၀၁၉ခုနှစ်...
"မမ တက်စီနဲ့ပဲပြန်မယ်လေ"
"ဟင့်အင်း လပ်ဖ် မမဘစ်ကားနဲ့ပဲပြန်မယ်"
ပန်းခြံ၏ထွက်ပေါက်တွင်ရှိသောခုံတန်းလေးတွင်ထိုင်ကာ ငြင်းခုံနေသော ကောင်မလေး၂ဦး။
ကောင်းကင်ကသန္တာရောင်ပြောင်းလာပြီး နေလုံးကြီးသည်လည်း အနောက်အရပ်သို့ဝင်တော့မည့်မှောင်ရိပ်ဖြိုးစအချိန်။
"ပြီးရော...ဒါဆိုလည်းဘက်စ်ကားကိုစောင့်ကြတာပေါ့"
"အွန်း"
နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ 6နာရီထိုးတော့မည် ဘတ်စ်ကားကလည်းမလာသေးပါ။ အသက်မပြည့်သေးသောကောင်မလေးနှစ်ဦး ကားလမ်းမကြီးပေါ်တွင် ရှိမနေသင့်တော့တဲ့အချိန်ပင်။
"မမရယ်လပ်ဖ်ပြောသားပဲ တက်စီနဲ့ပဲပြန်ပါမယ်ဆို အခုမိုးကလည်းချုပ်တော့မယ် ဘက်စ်ကားကလည်းမရှိတော့ဘူး ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ"
"မမလည်းမသိတော့ဘူးလပ်ဖ်"
"ဖုန်းကလည်းမပါခဲ့ဘူးလေမမရယ်ဖေဖေတို့ဆီလည်းဖုန်းဆက်မရဘူး"
နေလုံးကြီးကအနောက်အရပ်သို့ ဝင်သွားပြီး နေလုံးကြီးနေရာတွင် အစားထိုးဝင်ရောက်လာသော လမင်းကြီး။
ပန်းခြံက နေ့လည်တွင်သာ လူသွားလူလာများသော်လည်း ညဘက်တွင်လူပြတ်သောနေရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။
"ဟေ့ကောင် ဟိုနားမှာကလေးနှစ်ယောက်"
"အေး အဲ့ကလေးနှစ်ယောက်ကြည့်ရတာအူတူတူ အ တတနဲ့ ငါတို့အတွက်ခွင်ပဲ"
"အေးလာသွားမယ်"
လူလတ်ပိုင်းအမျိုးသားနှစ်ဦးသည် ပန်ဆ နဲ့ လပ်ဖ်ရှိရာခုံတန်းသို့ တိတ်တဆိတ်သွားကြလေသည်။
YOU ARE READING
𝑊𝑒'𝑟𝑒 𝑇ℎ𝑟𝑒𝑒³
FanfictionThese two people are important for me... But I can't choose for one #milklove #milktu Start : 13.9.2024 End :