Pov Jane:
Het is 8.30 in de ochtend, ik moet wel mijn bed uit want school begint vandaag weer. Ik ga naar 4 Havo. Ik heb daar echt geen zin in. Door school is het allemaal begonnen, mijn depressie, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen, school heeft er gewoon door gezorgd dat ik echt flink diep in de put zit. Maar niemand hier in huis weet ervan, ik wil niet dat ze het weten dan gaan ze me anders behandelen of medelijden krijgen. Er klopt iemand aan. 'Binnen!' riep ik, niet veel later kwam mijn broer binnen lopen, hij zag dat ik nog in bed lag en schudde zijn hoofd. 'Jane, kom je wel zo je bed uit?'. 'Ja Matt, ik kom zo mijn bed wel uit.'. Hij liep weer weg. Ik sta op uit bed, pak mijn lichtblauwe broek en mijn roze Ralph Lauren trui, en trek dat aan.
Pov Matthy:
Ik heb net even bij Jane gekeken, want ze moet zo naar school. Ik weet dat ze school echt niet leuk vind, maar niet de reden waarom, dat wilt ze niet zeggen. Na 10 minuten komt ze eindelijk beneden, ze heeft haar lichtblauwe spijkerbroek aan met haar roze Ralph Lauren trui, ik snap niet zo goed waarom, het wordt namelijk vandaag 20 graden. 'Jane ga je het niet warm krijgen, het word vandaag 20 graden' hoor ik Milo zeggen. 'Hou toch je muil' zegt Jane en ik zie haar geïrriteerd naar de keuken lopen. 'Matt! hoe laat is het?' vraagt ze aan mij. 'Het is 9.15' 'SHIT, IK KOM TE LAAT ALS IK MET DE FIETS GA'. schreeuwt ze. Ik stel voor haar te brengen, en ze stemt in. We zijn bij haar school aangekomen, en ik hoor haar diep zuchten. Ik merk aan haar dat ze er echt geen zin in heeft, dus vraag ik aan haar of het wel gaat. Ze zegt dat het wel goed gaat, maar ik merk aan haar dat dat niet zo is. 'Ik haal je wel weer op als je vrij bent oke?' ' Oke'. Ze geeft mij een knuffel, en ik knuffel haar terug. Zodra ze in de school is rijd ik weer terug naar CDH.
Pov Jane:
Ik stap de auto uit, ik voel mijn lichaam dat weer begint met trillen. Ik wil echt niet terug naar school, dat is de levende Hell. Ik loop naar mijn les, gelukkig ik ben de eerste. Ik loop direct naar achterin de klas dan wordt ik vaak niet gezien, ik kijk ook wel wie er naast mij gaat zitten. Ik hoop eigenlijk niemand. Het is 10 minuten later en de klas zat vol, ik heb geluk gehad want ik zit alleen. Maar de meiden en jongens die mij altijd pesten zitten voor mij, en het tafelgroepje naast mij. Eindelijk is het pauze, ik loop in mijn eentje door de kantine, en achter mij hoor ik 'Hey varkentje!'. Ik draai mij om, en hij loopt richting mij, Ron, hij is de meest irritante van allemaal. Ik probeer nog snel weg te lopen maar hij houdt mij tegen. 'Waar denk jij naar toe te gaan'. 'Naar de wc.'.
Hij lacht en trekt mij mee naar buiten, naar het rokers groepje. Ik weet al wat er gaat gebeuren, iemand van dat groepje grijpt mij bij mijn keel en zei dat ik mijn trui uit moest doen. Het laatste wat ik wil doen is mijn trui uit doen, want dan ziet iedereen mijn littekens, maar ik deed het toch. Toen ik mijn trui uit had gedaan, zaten ze mij allemaal aan te staren. 'Zozo, mevrouwtje is een beetje emo.', zei iemand anders uit het groepje. Ron gaf hun een seintje, ze staken hun sigaretten aan, en begonnen die op te roken.
Op het moment dat de sigaret bijna opgerookt is, lopen ze allemaal naar mij toe. Ik denk in mezelf: hou je sterk Jane, dit gaat pijn doen maar hou je sterk. Even later voelde ik een pijn door mijn lichaam schieten, de sigaretten worden op mijn armen uitgedrukt, het doet echt enorm veel pijn en ik heb moeite met de tranen binnenhouden. Toen ze klaar waren met de sigaretten uitdrukken op mijn arm, deed ik snel mijn trui weer aan, rende naar binnen de wc's is en belde Matthy in tranen op.
//
Matthy: Hey zussie, whats up
Jane: M-matthy k-kan j-je mij m-mischien o-ophalen
Matthy: Jane, wat is er gebeurd?!?!
Jane: W-wil je mij a-alsjeblieft ophalen? I-ik wil h-hier n-niet mee z-zijn
Matthy: Ik ben onderweg lieverd, ik app wel als ik er ben
Jane: O-oke d-dankje
//
Ik moest 10 minuten wachten en dan appt Matthy mij dat hij er is, ik loop naar buiten met tranen die over mij wangen rollen. Ik zie Matthy naar mij toe rennen, hij geeft mij een knuffel terwijl ik in zijn armen huil. Na een paar minuten zitten we weer in de auto naar huis, eenmaal thuis aangekomen loop ik direct door naar boven.
----
Heyy, dit is het eerste deel! Tips zijn altijd welkom!!
Ik hoop dat jullie dit leuk vinden. Tot het volgende deel!!
xx ~ Mij.
YOU ARE READING
verloren in de diepte
RandomJane Sofia het Lam 16 jaar en het zusje van Matthyas Maarten het lam. Jane woont sinds haar 6e met de Bankzitters in Casa del Huts, omdat de ouders van Matthy (zo noemt iedereen hem) zijn overleden in een auto-ongeluk. Jane struggled heel erg met ha...