verloren in de diepte

Gesprekje

TIME SKIP: NA HET ETEN

Pov Robbie:

We zijn net klaar met eten, Jane en Raoul zitten in zijn kantoor te praten. Het viel mij tijdens het eten op dat Jane bijna niks heeft gegeten, het valt mij op dat ze dat de laatste tijd wel vaker doet dus ik besluit het tegen Matt te zeggen. 'Hey Matt, kan je ff meekomen?' 'Uhm ja.. wat is er dan?' 'Het gaat over Jane.' 'Wat is er met haar?'. Ik hoor de paniek in zijn stem. Ik vertel hem dat het mij opviel dat Jane de laatste tijd niet zoveel meer at en minder aanwezig was dan eerst. Ik zag dat Matt geschrokken keek, dat snap ik best wel goed als je dit over je eigen zusje hoort. We gaan samen even een film kijken op de tv in de woonkamer, niet veel later komen Roel en Jane weer terug. Jane loopt direct naar haar kamer boven (het kantoor zit aan de woonkamer vast, wel een aparte ruimte). Je ziet dat ze heeft gehuild, ik weet niet waarom. Niet veel later zie ik Raoul met Matthy naar het kantoor lopen.

Pov Jane:

We zijn klaar met eten, ik heb de helft laten staan ook al was het mijn lievelingseten. Ik heb nu een gesprek met Roel, ik heb daar zo geen zin in want ik weet waar het over gaat. Ik en Raoul lopen naar zijn kantoor. Roel gaat aan zijn bureau zitten en pakt zijn laptop erbij, ik ga op de wipstoel zitten die daar staat. 'Jane, Matthy kwam naar mij toe vanmiddag.' 'oh.. hoezo?' ik weet best waarom, maar ik probeer dat onderwerp zolang mogelijk uittestellen, anders moet ik het vertellen en daar heb ik echt geen zin in.

Roel verteld mij over dat Matthy naar hem toe is gekomen, omdat hij zich zorgen maakte over waarom ik zo erg overstuur was en niet wou zeggen waarom. Maar hoe ga ik ooit uitleggen dat ik al 3 jaar gepest word op school en dat er vandaag sigaretten op mij zijn uitgedrukt. Ik word uit mijn gedachtes gehaald door Roel die vraagt waarom ik zo overstuur was. Ik zit te twijfelen, moet ik eerlijk zijn of moet ik een poging doen tot liegen. 'Jane? Ga je mij nog vertellen waarom je zo overstuur was?' vraagt Roel. Ik kan het niet helpen en ik begin met huilen, niet veel later geeft Raoul mij een knuffel. Na een poosje stoppen we met knuffelen, ik besluit het maar te doen... Ik vertel hem alles.

Pov Raoul:

Ik zit hier met een huilend meisje naast mij. Ze heeft mij verteld dat er vandaag sigaretten uitgedrukt zijn op haar armen, ik vraag hoelang dit al zo gaat, ze zegt 3 jaar. Hoe heeft ze dit 3 jaar lang vol kunnen houden zonder ook maar iets te zeggen of te laten merken. Ik vraag of ik haar armen mag zien. Ze kijkt een beetje bang en zegt "Dat mag wel, maar beloof dat je niet boos wordt". 'Hoezo zou ik boos worden?' Ze doet haar trui uit. Ik kijk naar haar armen, er zitten brandwonden op van de sigaretten maar ook littekens. 'Hoe kom je aan die littekens?'. Ze zegt dat ze zichzelf snijd, en ze begint weer met huilen. Ik ben in shock, hoe kan dit lieve meisje dat elke dag zo vrolijk leek dit zichzelf aandoen? Ik vraag of ze dit zelf aan Matthy wilt vertellen of dat ik het moet doen, ze vraagt of ik het wil doen.We lopen het kantoor uit, en Jane gaat direct door naar boven. Ik loop naar Matthy en vraag of hij ff mee wilt lopen.