"İKİZLERR"

28~Özel bölüm

Herkese merhaba..

İkizler 100.bin oldu

Hepinize çok teşekkür ederim yazım hatalarıma rağmen okudunuz belki ya bune dediniz veya gülerek okudunuz.

Yüzünüzde tebbesüm ettirebildiysem ne mutlu bana.

Özel bölüm bitirmiştim ama son özel bölümümüz olsun yüz bin için

Keyifli okumalar ikizler okuyucuları.

•Yazar'dan•
~beş yıl sonra~

"Çocuklar hadi ayol!"

"Geç kalacağız!"

"Kime diyorum uykucular hadi!"

"Kafayı yiyeceğim nasıl bir evlat doğurmuşum hepsi uykucu!"

"Adan Efe!"

"Üçüzler!"

"Umut yazgı!"

Güneş bir yerlerini yırtarken hepsi mışıl mışıl uyuyordu.

Ada kapıya kıçını devirip kafasını yastığın altına gömdü.

Yanında devinen beden yüzünden hızlıca kalktı kimle uyudu akşam o kadar kardeşi olunca biraz unutkan olabiliyordu

"Sare sen miydin ya" dedi ada.

"Hıhı" diye mırıldandı Sare

Ada kaçan uykusu yüzünden yataktan kalkıp üzerini değiştirdi

"Sare kalk annem az sonra tavayla gelecek"

"Of ya güneş Işığı hanım yine iş başında " diye hayıflandı Sare

"Sus kız hadi inelim aşağı "

Sonunda tüm çocukları uyanan güneş derin nefes aldı

"Günaydın varislerim!"

Onlara her an varis evlat çocuğum bebeğim diyebilir güneş.

"Günaydın anne!"

"Günaydın güneş kraliçem" dedi efe

"Günaydın oğluşlarım kızlarım!"

"Babanız uyanmadı mı hala?"

"Biz uyandırırız!" Yazgı ve umut koşarak yukarıya çıktılar

Diğerleri masaya oturdular.

Bir zamanlar güneşin bu kadar çocuğu annesinin doğurduğunu düşünürken kendisi Aynısını yaptı.

"Güney oynama bebeğim ye kahvaltını"

"Yumurta sevmiyorum anne!"

"O yumurta bitecek dedim!"

Güneşin annelik modu açıldığında güney yumurtasını yemeye başladı