p-2

195 3 0
                                    

"ဟိတ် စကားပြောလို့ပြိးပြီလား"

ယုတို့နောက်မှာဆရာမကရောက်နေသည်

"ဗျ...‌ဗျ ပြိးပြိး မ..မဟုတ်ပါဘူး .မပြောပါဘူးဆရာမရဲ့"

အလန့်တစ်ကြားယုကပြန်ဖြေလိုက်တယ်

"ဟင်း ဟင်း "

ဆရာမမှမျက်စောင်လေထိုးသွားသည်

"ကဲဒါဆိုအားလုံး ကိုနှုတ်ဆက်ပါတယ် "

ဆိုပြိးအခန်းထဲကထွက်သွားသည်

ယု"ရှေ့ကြည့်နောက်ကြည့်ပြောကြရမှာကွာ"

ညို"အခုမှလာပြောမနေနဲ့ဖြစ်ပြိးတာလဲပြိးပြိး"

နောက်ဆရာမတစ်ယောက၀င်လာသည်

"ကဲ မဂ်လာပါ "

"မဂ်လာပါဆရာမ "

"ဟုတ်ပြိ ထိုင်ကြထိုင်ကြ"

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဆရာမ "

"ဆရာမကတော့ ကလေးတို့ကို သချာ်သင်မဲ့ဆရာမ ဒေါ်သင်ဇာဖြူပါ "

တစ်ယောက်တစ်ပေါက်နဲ့
|

"ဟဲ့ ဆရာမကလှတယ်နော် "
"နမည်လေအတိုင်ဘဲ ဖြူဖွေးလို့ "
"ဆရာမကိုရတဲ့သူတော့‌ကံကောင်းတာဘဲ "

အဲ့လိုပြောနေချိန် ညိုမှာတော့ဘာမပြောနိုင် ငေးမောကြည့်၍ အသက်ရှူဖို့ပါမေ့နေသည်

ယု"ဟဲ့ သွန်းလုပ်အုံးသူ သူသေသွားအုံးမယ်အငေးလွန်ပြိ "

သွန်း"ဟဲ့ ညိုညို "

ညို"ဝေ ဘာ...ဘာလဲ"

ယု"ဪမသိပါဘူး ‌ငုတ်တုပ်ကြိးအိပ်ပျော်နေသလားလို့"

ညို"ဟမ် ..မအိပ်..မိအပ်ပျော်ပါဘူး"

ယု"ပြိးတာဘဲ"

ဒိလိုနဲ့ ထမင်စားချိန်ကိုရောက်လာသည်

သွန်း "ဟဲ့ မုန့်အရင်သွား၀ယ်ရအောင် "

ယု"အေးအဲ့မှာဘဲထမင်းစားကြမယ်လေ"

ဆိုပြိ ထမင်းသွားကြသည်

သွန်း "ဟဲ့ဟိုဆရာမကအသစ်ပြောင်းလာတဲ့ဆရာမ၃ယောက်ထဲကတစ်ယောက်ထင်တယ် "

ယု"ဟုတ်မှာပေါ့ "

ညို"ဆရာမသုံးယောက်လုံးကအချောတွေကြိးဘဲ"

ကိုယ်အသက်ရဲ့မှီတည်ရာဟာမင်းဘဲWhere stories live. Discover now