သင်ဇာ"သမိး အဟင့် ...ဟင့်
ဆိုပြိး ညို့ ကိုဖတ်ငိုနေသည်
ယမင်း "ဟဲ့ သင်ဇာ ဘာဖြစ်တာလဲ
သင်ဇာ စိကိုအပြေးလေသွားကြသည်
သင်ဇာ "အဟင့် ..သမိး.သမိးကိုလေ ငါ..ငါက အပြင်ထွက်ခိုင်းလိုက်တာ စိတ်..ဆိုးပြိးတော့ အဲ့ဒါကိုသူကလဲ တံခါးပေါက်နားမှာ အိပ်နေတာ အခု သူ.ဘာ..ဖြစ်သွားပြီလဲမသိဘူး
ဟုအထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နဲ့ ငိုယိုပြိးပြောသည်
ဖြူသင်း "အဲ့ဒါဆို မေ့သွားတာထင်တယ် ခနဖယ်ရန်
ဟုဆိုကာ ညို့ကိုဆန်းကြိးသည်
ဖြူသင် "ဟုတ်တယ် ဖျားနေတာ အချိန်ကလဲ ညတစ်ဂေါင် တောင်ရရောက်ပြိးဆိုောတ့ ဆေးခန်းတွေပိတ်ရောပေါ့ အဖျားကျအောင် ရေဘက်တိုက်ပေးရအောင် ယွန်းတို့ သူကိုအခန်းထဲသယ်ပေး
ယွန်း "ဟုတ်ဆရာမ
သင်ဇာ မှာတော့ငိုလိုယိုလို့
ယမင်း "နင်ကသူကိုဘာလို့အခန်းအပြင်ထွက်အိမ်ခိုင်တာလဲ မိုးကုတ်ရဲ့ရာသီဥတုကိုလဲသိတာနဲ့ကို
သင်ဇာ "ငါ ..သူကို စိတ်ဆိုးမိသွားတာနဲ့ မရည်ရွယ်ဘဲ အခန်းပြင်ထွက်အိမ်လို့ပြောလိုက်တာ အဲ့ဒါကိုသူက တစ်ကယ်ထွက်အိမ်တာ
ဟုဆိုသည်
နဲနဲကြာပြိးနောက်
ဖြူသင် "အဖျားကတော့နဲနဲကျသွားပြိး ငါတို့လဲသွားအိပ်တော့မယ် ဘာမဖြစ်ဘူး ဆောင်လေချုံပေးထား
ယမင်း "ငါတို့လဲသွားပြိး
သင်ဇာ"အေးအေး
ဟုဆိုတာ
ယမင်းတို့လဲအခန်းထဲမှာထွက်သွားသည်
ယွန်း"ဟာ အေးဆေးမအိပ်ရဘူးသူတို့ကလဲ
ယမင်း "ထားပါ မောင်ရယ် လာအိပ်ချင်တယ်သွားအိပ်ရအောင်
ဟုဆိုပြိးအိပ်လိုက်ကြသည်
မနက်မိုးလင်းတော့
ညို "အင်း အွန်း
ဟုတ် ငြိးကာ နိုးလာသည်
ဘေးမှာလဲ ဆောင်လေခြုံကာအိပ်ပျော်နေတဲ့ တီချယ်ကိုတွေ့သည်
ညို "အယ် ချစ်စရာလေး
သင်ဇာမှာနိုးလာသည်
သင်ဇာ "ဟင်သမိးနိုးပြိးလား
ညို"ဟုတ်ဆရာမ
သင်ဇာ "ဆ..ဆရာမတောင်းပန်ပါတယ် ကွယ် စိတ်အခန့်မသင့်လို့
ညို "ဟိုးဟိုး မတောင်းပန်ပါနဲ့ဆရာမရယ် ဆရာမ မတောင်းပန်ထဲက ခွင့်လွတ်ပြိးသာ
သင်ဇာ "အွန်းပါ အဖျားကြသွားပြိးဘဲ
နံဖူးကိုစန်းရင်ပြောသည်
ညို"ဟုတ်
သင်ဇာ "အဲ့ဆိုထတော့လေ ထမင်းစားရအောင် မျက်နှာသစ်
ညို "ဆရာမအရင်သစ်လေ
သင်ဇာ "အေးပါအေးပါ
ဖြူသင်းတို့ဘက်လဲ
ဖြူသင်း"သမိး ထလို့ထပါဆို
သွန်း "ခနလေဘဲလေ တီချယ်ရယ်
ဖြူသင်း"ထဆို တီချယ် စိတ်ဆိုးမှာနော်
အကြောင့်မှာ သွန်းက ဖြူသင်းကို ခွပြိးအိပ်နေ၍သာ
သွန်း "အင်းပါ အင်းပါအချစ်ရယ်
ဖြူသင်း"ထ ထ
ရှင်တို့မသိသေးတာရှိတယ် ပြောပြမယ်
Last night
သွန်း "ဆရာမ
ဖြူသင်း "ဝေ
သွန်း "မအိပ်သေးဘူးလား
ဖြူသင် "အိပ်မှာပါရှင်
ဟုဆိုတာမှန်တင်ခုံအရှေ့မှထလာသည်
သွန်း "အယ် ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ
ဖြူသငိး "စကင်းကယ် ရမယ်လေ
သွန်း "မလုပ်လဲလှပါတယ်
ဖြူသင်း"အယ်မယ်မျောက်နေပြန်ပြီ
သွန်း "ဟိး ပြောစရာရှိတယ်
ဖြူသင်း "ပြော
သွန်း "ဆရာမကိုလေ
ဖြူသင်း "ပြောပြဆိုနေ
သွန်း "သမိးဆရာမကိုချစ်တယ်
ဖြူသင်း "ဟမ်း
သွန်း "ဟုတ်တယ် သမိးဆရာမကိုချစ်တယ်
ဖြူသင်း "သမိးကစိတ်ကစားတဲ့အရွယ်ပါသမိးရယ် စာဘဲ သေးခြာလုပ်
သွန်း "မဟုတ်ဘူးချယ်ရယ် စိတ်ကစားတာမဟုတ်ဘူး အဟင်း ဟင့်
ဟုတ်ဆိုရင်ငိုချလိုက်သည်
ဖြူသင်း "မငိုနဲ့လေကွယ်
....…….....…………………
#ရေးမယ်နော် လရောင်လဲ လရောင်ရဲ့ချယ်ကိုဖွင့်မပြောရဲသေးဘူး အဲ့ဒါတွေဆင်းစားရင်နဲ့ ရေးဖို့မေ့မေ့သွားတာပါ
YOU ARE READING
ကိုယ်အသက်ရဲ့မှီတည်ရာဟာမင်းဘဲ
Terrorချစ်ချင်မေတ္တာဆိုတာ ရယူချင်မဟုတိဘူး ပေးဆက်ချင်းဘဲ
