ပုယင်းတုံးလေးက ကိုယ့်အပိုင်(ပုယင္းတုံးေလးက ကိုယ့္အပိုင္)

Part-7(Zawgyi)

(A.N ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လာပါၿပီဗ်။ တက္နိုင္သမွ် upမွန္ေပးပါေတာ့မယ္။)

****

''လေရာင္လွ်ံ...ဘယ္တုန္းကျပန္ေရာက္ေနတာလဲကိုယ္လဲ ဘာမွမသိရပါလား''

''ကိုႀကီး ရယ္ စပရိုက္ေပါ့ ေနာ္ ဟီးဟီး..''

''ဟား...ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ''

အစ္ကိုထင္၏ ခါးအား ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ဖက္ထားေသာ ထိုေကာင္မေလးႏွင့္ ထိုေကာင္​မေလး ပုခုံးကို ျပန္ဖက္ထားကာ ရီရီေမာေမာ စကားေျပာေနၾကေသာ အစ္ကိုထင္။
မိုးမျမင္ေလမျမင္ ၿပဳံး႐ြင္ေနၾကေသာ လူႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ စိတ္ထဲတြင္ မသိလိုက္မသိဘာသာ သဝန္တိုရိပ္ သန္းေနေသာ ေကာင္ကေလးတေယာက္ ရွိေလသည္။
တခ်ိန္ထဲ မွာဘဲ ထိုေကာင္ေလး အေတြးထဲတြင္ ေတြးေနမိတာက' သူနဲ႕ သူ႕ေကာင္မေလးကို သဝန္တိုေနတဲ့ ငါက အ႐ူးေလးဘဲ' ဆိုတာပင္။

''ဒါနဲ႕  လွ်ံလွ်ံ ''

''ဟုတ္ ကိုႀကီးထင္ ''

''ကိုယ့္အိမ္ ကို ဘယ္လိုသိၿပီးေရာက္လာတာလဲ!! ''

''အာ...အ့တာက အစ္ကိုေန(nathan) ထဲက စကား ႏွိုက္လိုက္တာေလ
ရွမ္းေျမာက္ မွာ ရွိမယ္ဆိုတာ သိရတာနဲ႕ လားရွိုး ေလဆိပ္ကေန တန္းဆင္းလာတာ ''

''nathan!! ပါးစပ္မလုံတဲ့ေကာင္ဘဲ ''

''အာ~~ကိုထင္ အ့လိုမဟုတ္!!က်စ္ ဒီေကာင္မေလးေတာ့ ငါ့ကိုအခြၽန္နဲ႕မ ေနတယ္ ~~လာရန္း ဒီကို ''

''အား~~~ကိုႀကီးေရ  လုပ္ပါဉီး ကိုေန လိုက္ရိုက္ေနတယ္ ဟား...ဟား..ကေရာ္..ကေရာ္''

nathan က လွမ္းရိုက္မယ္ ျပင္ေတာ့ ထိုေကာင္မေလးက အစ္ကိုထင္ ေနာက္ အေျပးဝင္ပုန္းကာ အားကိုးရွိဟန္ျဖင့္ လွမ္းကာ ဟာသပင္ လုပ္ေနေသးသည္။

''ကဲ ကဲ ေတာ္ေလာက္ၿပီ ။
ျမဴ မင္းကို မိတ္ဆက္ေပးမယ္ သူ႕နမည္က လေရာင္လွ်ံ တဲ့ အသက္က 18ႏွစ္ မင္းနဲ႕ တစ္ႏွစ္ဘဲကြာတယ္။အစ္မလွ်ံလွ်ံ လို႔ဘဲ ေခၚေပါ့။ေဟာဒီက အစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ မင္းသိၿပီးသားျဖစ္မွာပါ သူကnathan သူကrobin ။ၿပီးေတာ့ ဒီက လွ်ံလွ်ံ ဆိုတဲ့ ကေလးမက Nathan ရဲ႕ ညီမေလးေလ ကိုယ္တို႔ နဲ႕ က ႏွစ္အေတာ္ၾကာေနလာေတာ့ ေသြးသားအရင္းခ်ာေတြလိုေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ ။
ကိုယ့္ကိုဆို သူ႕အစ္ကိုထက္ေတာင္ ပိုခြၽဲေနက်... ''