Ex'ten Next ¿¿

-²⁴

-

Altay x Kerem

Altay:

Söyle kardeşine

Sizin evin ordaki inşaatın ordayım

Beş dakikaya geldi geldi

Gelmedi eve gelir kendim alırım

Kerem:

Sen kafayı yemişsin

Resmen kardeşine iyilik yapıcam diye hayatını zehir ediyorsun

Altay:

Söyleyeceğimi söyledim

Beş dakika vakti var

Kerem:

Tamam

Ben geliyorum amk

Altay:

Hayır

Bak Kerem seninle tartışmak istemiyorum

Lütfen

Kerem çevrimdışı.

Altay:

Kerem

Gelme amk gelme

.
.
.

Kerem, aldığı mesaj ile olabilidiğince hızlı bir şekilde evden ayrıldı. Kenan ise Altay'ın kendisi için gelmiş olduğundan bi'haberdi.

Üzerindeki gri eşofman altı ve bol beyaz tişört ile görünüşünü umursamadan boş inşaat alanına doğru ilerledi.

Nefes alış verişleri de adımları kadar hızlıydı. Kısa bir mesafe olduğu için birkaç dakika içerisinde boş alana varmıştı.

Hava henüz yavaş yavaş kararmaya başladığı için işçiler alanı yeni terk etmiş ve etrafta kimseler görünmediği için Altay, Kenan için bu alanı seçmişti. Kerem'in kendisini olaya dahil etmesine kadar da Kenan'a yapacaklarını düşünüyordu.

Kerem, boş binanın içerisine girdiği anda Altay, bıkkınca nefesini dışarıya bıraktı. "Sana gelme demiştim. Meselem seninle değil, kardeşinle."

Kerem aradaki mesafeyi kapatıp Altay'ın karşısında durdu. "Kime niyet kime kısmet, değil mi?"

Altay, sert tutmaya çalıştığı bakışlarını kısa boylu çocuğun üzerinde gezindirdi. Hava esiyordu ve Kerem'in üzerinde sadece ince bir tişört vardı.

"O kadar akılsızsın ki bu havada böyle giyinerek dışarıya çıkabiliyorsun." Altay, içten içe hırkasını ona vermek istese de Kerem'in vereceği tepkiden korktuğu için geri durdu. "Sanane, üşümüyorum ben."

Kerem'in huysuzca konuşmasına karşılık gülmesini tutamadı. "Sinirlerimi yumuşatmaya mı geldin sen? Çünkü şuan asla ciddi kalamıyorum."