Chapter 3

21 5 0
                                    





“Ano?! Hinayaan mo siyang umalis mag-isa?! Are you crazy Ramir?!” Malakas na sigaw ni Don Ramon mula sa kabilang linya ng telepono.

Matapos kasi na umalis kagabi si Celestina ay hindi pa rin ito nakauwi, kaya tinawagan niya na ang ama at baka sumunod sa bakasyon.

Nag-ngitngit naman kaagad ang anyo ni Ramir, "Even if she die dad, I don't care anyway. Hindi ko naman siya kapatid at mas lalong hindi ko siya kadugo—”

“Biktima siya sa panggahasa, Ramir. Kaya importante ang kaligtasan niya! If you can't find her! Kalimutan mo nalang na may ama ka! Kalimutan mong may pamilya ka! Wala akong anak na sarili lang ang iniisip!” Malakas na sigaw ni Don bago binaba ang tawag.

Galit na tumihaya si Ramir sa kanyang kama, he really don't mind na hindi na babalik ang babae dahil yon naman talaga ang gusto niya. But his father would abandon him if he couldn't find that woman. He also doubted that the woman was a victim of assault because it was an old excuse, and he suspected that it was just a reason the woman used to stay in the mansion. It gained sympathy from his father, allowing her to live there, but he wasn't foolish enough to believe all the lies of the woman, so he wouldn't look for her. Kaya kung mamatay yon sa gutom wala siyang pakialam.

Ramir stood up and headed out to the mansion. Kung gusto naman pala ng ama niya na itakwil siya ay aalis na siya sa mansyon at hinding hindi niya hahanapin ang babaeng yon. He has a flight to England to meet the client there. Mabilis na kinuha ni Ramir ang cellphone at dinayal ang numero ng kapatid.

“Reimer.”

“Hey, what's up, Kuya?” Reimer asked.

“I'm going to England. Don't tell Dad.” Ramir said.

“Huh? How about Celestina? Diba sabi ni Dad hahanapin mo siya or else....”

“I don't care, Dad will forgive me anyway. Anak niya naman ako, alangan naman na itatakwil niya talaga ako dahil sa babaeng bayaran—”

“Did you know that Celestina is a victim of rapéd? Dad found her, helpless and dying....Kuya.“ Mariin na wika ng kapatid niyang si Reimer.

“And you believe she's a victim? Wake up, Reimer. Many people use that kind of excuse. Huwag kayo agad maniwala sa mga ganyan, malay natin pera lang ang habol niyan." Ramir said to his brother, his tone is cold.

Napailing nalang sa kabilang linya si Reimer, hindi makapaniwala sa sinasabi ng kapatid. “If you don't believe then, imbestigahan mo siya. Imbestigahan mo ang buong pagkatao niya, So you know how miserable her life is.” Reimer said. “And don't tell me I didn't warn you, kuya. When the time comes, k bye.” Dagdag ni Reimer at agad naputol ang tawag.

Malalaking buntonghininga ang pinakawalan ni Ramir, hindi makapaniwala na naniniwala ang mga kapatid at ana niya sa kasinungalingan ni Celestina.

CELESTINA arrived at the pier of cagayan de oro, hindi alam ng dalaga ang lugar but basi sa mga naririnig din ni Celestina noon sa mga nag tatrabaho doon sa bar ay maganda ang lugar. Kaya unang pumasok sa isip niya ay dito pupunta dahil alam ng dalaga na hindi siya mahahanap ng mga Karamazov.

Paglabas ng dalaga sa barko ay kaagad nanuot sa kanyang ilong ang amoy ng dagat at sariwang hangin.

“Taxi! habal!” Rinig ng dalaga ng nakarating sa exit gate.

“Miss? Miss? Saan ka? Agora terminal? Deluxe hotel? Bulua terminal?” Tanong sa kanya ng Lalaking mga nasa 30's

Napakunot naman kaagad ang noo ng dalaga dahil sa narinig mula sa isang matabang lalaki hindi muna pinansin ng dalaga ang lalaking nagtanong sa kanya sa halip ay nagtanong ito sa matandang lalaki. “Hello po manong, ano po ang habal?” Magalang na tanong ng dalaga sa lalaki.

HUBAD, CELESTINA (SPG) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon