Saat daha 06.45 nasıl olur da alarm çalar ? Oysa ki ben alarmı 07.30'a kurmuştum. Ve tabii ki benim canim annem , ben yattıktan sonra bir casus edasıyla odama girmiş ve saatimde dünya için küçük benim için büyük bir değişiklik yapmıştı . Zar zor olsa da yataktan kalkıp duşa girmeyi başardım. Yarım saatlik bir duşun ardından , her sabah olduğu gibi aynanın karşısında kahverengi Kıvırcık saçlarımı yapmaya çalıştım. Biraz pudra sürdükten sonra mavi gözlerime eyeliner sürdüm. Kot şortumu üzerime geçirip en sevdiğim t-shirt'ımı giydim ve dünden hazırladığım valizimi alıp kahvaltı masasına indim . Annem ve babam kahvaltılarını bitirmiş ve Ege'yi bekler durumda masada oturuyorlardı. Biran önce tatile gidebilmek için kahvaltımı yarıda kestim ve arabaya doğru yürüdüm . Babam valizlerimizi yerleştirirken evimize son kez bakacağım aklımın ucundan bile geçmiyordu ...
* * *
İzmir'den Antalya'ya yolculuğumuz başlamış bulunmaktadır. Soförümüz yani biricik babam Mustafa Korkmaz 41 yaşında hakim ve babaların en tatlısı . Annem Aysun Korkmaz 39 yaşında hemşire ve annelerin en güzeli. Yanımda oturan bücür ise Ege Korkmaz daha 5 yaşında ve ablasının herşeyi . Ben Beste Korkmaz 17 yaşındayım , lise 4'e geçtim. Biraz sonra olacaklardan habersizim . Yaramaz kardeşim Ege şu an arabada balonla oynuyor , annemin uyarılarına ragmen balonu elinden bırakmıyor . Arabanın içi çok sıcak olduğu için camı açtım ve rüzgârdan savrulan balon babamın görüş alanını kapladı .
* * *
Gözlerimi hastanede açtığımda amcam Kadir ve yengem Bahar yanımda duruyorlardı . Sesimin çıkması için kendimi var gücümle zorladım ve :
- Onlar nerede ? Diye sordum. Yengem ağlamaya başladığında bu acımasız dünyada tek başıma kaldığımı anladım ...
Yorumlarınızı ve Oylarınızı bekliyoruzz :) ;) Diğer bölüm cuma günü ✌
