A little death, Seungjin

1) Touch me,

( ⚠️ ) bu kitap Smutshot kitabıdır! Rahatsız olanlar okumasın lütfen!

***
Her sabah yaptığım gibi yemek almak için yemekhanedeydim. Arkadan ismimin seslenmesiyle anlamıştım kim olduğunu . Arkamı dönmek istemiyordum.

Sıranın bitmesi ve yemeğimi alıp gitmek için içimden bildiğim tüm duaları ederken ensemde hissettiğim nefesle hemen arkamı döndüm.

Dibimde olan yüzle yutkundum. Hwang Hyunjin.
Sert bakışlarının altında ezildiğini hissettim. Bana öyle bakıyordu ki metrelerce öteden bile benden nefret ettiğini anlayabiliyordum.

"Sana ne zamandır sesleniyorum haberin var mı" parmaklarıyla saçlarımı sıkmasıyla yüzünü buruşturdum.

"Ben, duymamış olmalıyım üzgünüm" sesimi sakın tutmaya çalışırken hafif titremesiyle kendime kızdım. Hyunjin'in yüzünde yayılan sırıtma ise ürkmemi sağlıyordu.

Yanıma yaklaşıp kolumdan tuttu ve sürüklemeye başladı. Nereye neden gittiğimizi bilmiyordum ama ona karşı çıkacak kadar cesur da değildim. Hiç bir şey demeden beni yemekhaneden çıkarıp tuvaletlere doğru sürüklemeye başladı.

En sonunda en alt katta kimsenin varlığını dahi bilmedikleri tuvalete girdik. Girdiğimizde kolumu bırakmadan kapıyı kilitledi.

"Ne zaman beni görmezden gelirsen seni cezalandıracağım söylemiştim değil mi?" Ses tonu soğuktu ve alay ettiği her halinden belliydi.

Bana doğru yaklaşırken böyle bir şey söylemediğini hatırlatmak için ağzımı aralamıştım ki işaret parmağını aralanan dudaklarımın üstüne kapattı.

"Ve sen, Cezalısın Kim Seungmin" dudakları yukarıya doğru kıvrılırken, " hemde en ağır şekilde cezalısın," diye devam etti.

Ne dediğini veya demek istediğini idrak edemiyordum. Hyunjin'in elleri ise... her yerimdeydi.

Belimden aşağı doğru inip kasıklarımı oksamıs sonra da göğsüme çıkmıştı. Dokunduğu her yer yanıyordu. Zar zor da olsa konuşmaya çalıştım.

"Napıyorsun"

Hyunjin'in sıcak nefesini ensemde hissetmemle yutkundum.

"Öldurmek istiyorsun beni değil mi? Neden kaçıyorsun Seungmin, geçmişten neden sürekli kaçıyorsun? Bu sefer olmaz bırakmam seni."

"Saçmalama Hyunjin, bırak beni gideyim ders başlayacak birazdan."

Elleri hala vücudumda gezerken bilerek kalçamı kasıklarına sürttüm. Arka tarafımda hissettiğim şişlik hoşuma gitse de belli etmemeye kararlıydım.

Yüzümü yavaşça Hyunjine çevirdim. Bana sırıtarak bakıyordu. Kollarını bana sıkıca sarıp beni kendine doğru çekti.haraket edemiyordum.

"Lütfen, bu kez kaçma"

Gözleri yavaşça dudaklarıma kaymış elleri ise çoktan kalçalarımı bulmuş okşuyordu. Bu kadar yakınken onu reddetmek mümkün değildi.

Yavaşça başımı onaylar şekilde salladım ve dudaklarımı ısırdım. Yakından daha mükemmel görünüyordu.

Onaylamamla şırıltılı buyumus beni tek hamlede kucağına almıştı. Kollarım otomatikman boynuna dolandı ve dudaklarımızı birleştirdi. Sertçe öpüyordu. Öpücüğüne aynı sertlikle karşılık vermeye çalışırken şimdiden terlediğimi hissettim.