ගාථා කියන්න ගත්ත ගමන් අද මමත් එන්නේ නැති එකේ කියලා අපේ උන් ටික ක්ලාස් එකෙන් කලින්ම පැන්නා. නැත්තම් ප්‍රිෆෙක්ට් කාරයෝ ඇවිත් මුර පොළ දානවනේ මෙතන.
ගාථා ඔක්කොම කියලා ඉවර වෙලා ළමයි ටික එක ක්ලාස් එකෙන් ගියාට පස්සේ මං මගේ ප්‍රැක්ටිස් කිට් එක ඇඳ ගත්තා.
ඉස්කෝලේ සපත්තු දෙක ගලවලා මං මගේ සපෝර්ට් ශූස් දෙක දාගෙන ලේස් ගැට ගගහා ඉන්නකොට ආදි ඇවිත් මගේ ඉස්සරහින් පුටුවක් දාගෙන ඉඳගෙන උගේ කකුල් දෙක මැද්දෙන් මගේ කකුලත් උස්සලා තියාගෙන මගේ සපත්තුවේ ලේස් එක ගැට ගහන ගමන් කතා කරන්න ගත්තා.
"හවසට මං එන්නම් ගන්න..."
"බයික් එකේ එන්න එපා. බස් එකේ යමු.."
"තමුසේ මොනාද කන්නේ දැන් දවල්ට...?"
"අන්තිම පීරියඩ් එකෙත් අපේ උන් එක්ක කැන්ටින් එකට ගිහින් රෝල්ස් අනං මනං කෑවා. ගෙදර ගිහින්ම කනවා ආයේ."
"හැබැයි කොහොමද මේ වෙලාවට රයිස් එකක් තිබ්බනම්...."
"ම්ම්ම් චිකන් ඩෙවල් එකකුත් එක්ක.."
ආආආ මගේ බඩත් ගුරු ගුරු ගානවා රයිස් පාර මතක් වෙලා.
ආදි එක පාරට පුටුවෙන් නැගිටලා
"තමුසේ ලෑස්ති වෙලා ගේට් එක ළඟට එනවා බබා...."
එහෙම කියලා අඩි දෙක තුනක් ඉස්සරහට ගිහින් ආයෙමත් හැරිලා මගේ ළඟට ඇවිත් මගේ තොල් වලට පොඩි කිස් එකක් දීලා මෑන් ක්ලාස් එකෙන් එලියට ගියා.
ආදි ගිය ගමන් මං මගේ තොල් වලට අතක් තියලා කල්පනා කරන්නේ ගත්තේ ටිකකට කලින් ආදි මට දීලා ගිය පොඩි කිස් එක ගැන. මට නොදැනීම ලාවට හිනාවක් ආවා.
පොඩි පොඩි දේවල් වලින් මේ යකා මට දරා ගන්න බැරි තරමේ ආදරයක් දෙන හැටි මට කවදාවත් තේරුම් ගන්න පුළුවන් වෙන එකක් නැහැ.
ආදි කියන්නේ මට අහම්බෙන් හම්බවුන කියවලා ඉවරයක් කරන්න බැරි පොතක්.
YOU ARE READING
- ආදි -
Non-Fictionඅහංකාර නපුරු කොල්ලෙක්, සෙල්ලක්කාර පණ්ඩිත කොල්ලෙක්ට කොහොම ආදරේ කරයිද.? ඒ අහංකාර නපුරු කොල්ලට ආදරේ කරන්න කියලා දුන්න සෙල්ලක්කාර පණ්ඩිත කොල්ලා ඒවගේම ඒ ආදරේ අමතක කරන විදිහ කියලා දුන්නේ නැත්තම්...? - ආදි x යුවාන් - ° nonfiction ° No copying or translat...
