BOOMERANG

01

මොකද හිතන්නෙ හුරතලේට සර්පයෝ ඇති කරන මනුස්සයෙක් ගැන.. හිතන්න එයා කොච්චර නම් ආදරණීය මනුස්සයෙක් වෙන්න ඇතිද කියලා ..

මන් ඉස්සරහා දැන් ඉන්න මේ මනුස්සයත් අන්න ඒ වගේ ආදරණීය මනුස්සයෙක් ..

අපි ඉන්නෙ කාමරයක් ඇතුලේ . අන්ධකාරයි ආලෝකයකට කියලා තිබුනේ කණාමැදිරිඑලියක් විහිදවන කහපාට බල්බ් එකෙන් විහිදුන එලිය විතරයි. මේ කාමරේ ඒක බිම් ගබඩාවක් .ඒක  ඇතුල අන්ධකාරයි වගේම හරි තෙතයි සීතලයි... දිය සීරාවයි පුස් ගදයි .. හරිම පිලිකුල් සහගතයි .. 

සද්දෙකට කියලා තියෙන්නෙ එයා එහාට මෙහාට ඇවිදිනකොට බූට් සපත්තුව පොලොවෙ ගැටෙන හඩ විතරයි..

කලුපාට ලෙදර් ග්ලව්ස් දාපු අතකින් වීදුරු පෙට්ටියක් අස්සෙ හිටපු එයාගෙ හුරතලාව හුරතල් කරන හැටි පැත්තකට වෙලා මන් බලන් උන්නා ..

පිලිකුල් සහගතයි .. හැබැයි හරි ආදරණීයයි .. එහෙමද ආදරණීයයි ද .. ඒ ඇස් වල තිබ්බෙ ආදරේද.. ඒ ඇස් දිලිසුනේ ආදරේ නිසාද .. 

ම්ම්....

ම්ම්....

ම්ම්....

හිතන්නට යමක් හැබැයි ...

ඒ බළල් ඇස් දිලිසුනේ ආදරේ නිසාමද .. ??

"ඔය ජරා ගොඩ හුරතල් කරා  ඇති අපි දැන් යන්නඕනේ .."

'ජරා ගොඩ ' ඌ ඒ සතාට කොච්චර නම් ආදරේද කියනවා නම් මම කියපු ඒ වචනෙට මට දුන්න බැල්මට මගේ හිත ගැස්සිලා ගියා .. තනිකර දශ්ට කරන්න පනින සර්පයෙක් වගෙ ඌ මා දිහාවට බැල්ම දුන්නේ .. හැබැයි ඇස් ඇතුලේ පිරිලා ඉතිරිලා දෝරෙ ගැලුවේ ඌ අර සර්පයා දිහා බලන් ඉද්දි තිබුණ හැගීමමයි ..

ආදරය ..

නෑ ..

ආදරේ ඕවඩෝස් එක වෛරය ..

ඒත් මෙතන ප්‍රශ්නේ තිබුනේ ඒ දෙන්නෙක් උන එක .. පරස් පර විරෝදි චරිත දෙකක් උන එක ..

එක චරිතයකට තියෙන අධික ආදරය නිසා අනෙක් චරිතය කෙරෙහි ඇති උන වෛරය ..

ඒක ආදරය මිසක් ආලය නෙවේ ..ආදරයයි ආලයයි කියන්නෙ වචන දෙකක් මිසක් එකක් නෙවෙයි, අන්න ඒ නිසා පටල ගන්න එපා ..