"එතෝට බබා මේ ඉන්නෙ මගෙ මල්ලි "
ඉතින් ආයෙමත් වතාවක් කොහෙදෝ ඉදලා වෙන්ඩ මනමාලයා පෙනි ඉන්නකොට ආරණ්‍ය ගෙ බැල්ම හත්පසින්ම අනිත් අතට හැරුනා ..
"හේයි " ආරණ්‍ය ගෙ හදිසි වෙනසත් එක්ක බේබි හාමු ගෙ දුඹුරු පාට ඇස් කුතුහලේකින් පිරිලා යන හැටි මම බලාගෙන හිටියා ..
තාම පටන් ගත්තා විතරයි යුනාත් අයේෂ්‍ය මඩුවන්වෙල
උඹට තාම මුණ ගැහුනේ කලු පාට ඇස් විතරයි !!
උඹට ඒ දුඹුරු ඇස් මුණ ගැහෙන දවස !! මට හිතා ගන්න බෑ .. එදාට ඔය දුඹුරු ඇස් කොහොම නම් කතා කරයිද කියලා මට හිතා ගන්න බෑ ..
බලමු කොහොමත් හොද හොද සෙල්ලම් එලිවෙන ජාමෙටනේ ..
.
.
.
"අනින්ට නිලමෙ අනින්ට "
ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට යනකොටම හිටපු කොල්ලො දෙන්නෙක් කො චෝක් කරනකොට අරණ්‍ය කිසි ගානක් නැතුව ඔහේ ඇවිදගෙන ගියත් මට නම් ඒකට කට පියාගෙන ඉන්න බැරුව ගියා ..
'ඔන්න ඔහේ ඔච්චර කියන එකේ අනිමුද නිළමෙ'
මාව සත පහකට වත් ගනන් නොගත්ත ඌ ගිහින් හිටපු ෆ්‍රිපෙට් කාරයා ඉස්සරහින් බෑග් එක තිබ්බා .
"ශිශ්‍ය වාර්තා පොත කෝ " ඒ හඩට ත් එක්ක බෙල්ලට දැනුන සීතලට ගැස්සිලා ගිය ආරණ්‍ය පිටිපස්සට පැන්නෙ ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන ..
සාමාන්‍යයෙන් මම කොච්චර කඩප්පුලි දේවල් හිත ඇතුලෙන් හිතුවත් ආරණ්‍ය කියන්නෙ ඇත්තම හැගීම් පිටතින් නොපෙන්නන සීතල මනුස්සයෙක් උනත් මේ වතාවෙ නම් ආයාසයකින් තොරවම ආරණ්‍යගෙ සියලු හැගීම් මූණෙ ලිය විලා තිබුනා .
"අතවර කරන්නෙ නෑ . චේන් දාලද බැලුවෙ"
එච්චරයි , ආරණ්‍ය ගෙ කන් වලට ඇහුනේ එච්චරයි වෙනකොට , ආරණ්‍යෙගෙ ඇස් ඒ රවා ගත්ත දුඹුරු පාට ඇස් , ඇහි පිහාටු ඊලගට නහය අන්තිමට හරි හරි යට කේන්තියෙන් වගේ කියවන තොල් පෙති දිගේ පහලට ඇදුනා ..
සමහර විට කලුපාට ලෙන්ස් දෙකක් අස්සෙ හිරවුණ කෝටි ගානක් බර හැගීම් උගේ ඉස්සරහා හිටගෙන ඉන්න එකාට නොපෙනෙන්න ඇති
YOU ARE READING
BOOMERANG
No Ficciónසෑම මිනිසෙක්ම මිනිසුන් දෙදෙනෙකි . එක් අයෙක් අදුරේ අවදි වී සිටි . අනෙකා ආලෝකයේ නිදගෙන සිටි . - කලිල් ගිබ්‍රාන් - ඉතින් මොකද හිතන්නෙ හුරතලේට සර්පයෝ ඇති කරන මනුස්සයෙක් ගැන.. හිතන්න එයා කොච්චර නම් ආදරණීය මනුස්සයෙක් වෙන්න ඇතිද කියලා ..
