verboden Liefde (Fc Groningen) Thijmen Blokzijl

Hoofdstuk 2

Na de les loopt iederen het lokaal uit.
Ik loop naar meneer Blokzijl, omdat ik mijn telefoon terug wil.
'Mag ik mijn telefoon?' Ik zie hem mij aankijken.
'Hmm, als je de volgende les een anders achtergrond hebt!' Ik slikte.
'Moet dat!' Ik zie hem mij aankijken.
'Ja, ja kan geen leraar op je achtergrond hebben die er zo sexy op staat!' Ik werdt knalrood.
Sexy inderdaad..
'Uhm! Ik zal het direct veranderen.' Ik neem mijn telefoon van hem over en onze handen raken elkaar.
'Milou, ik wil niet de eerste dag direct vijanden zijn. Sorry mis wat ik een beetje te heftig met mijn woorden.' Ik kijk hem aan.
'Ik snap het wel, maar ik trek dit altijd al aan.' Ik zie hem mij aankijken.
'Maar het is een beetje te.' Ik slikte.
'Ja sorry. Vindt je me sexy dan!' Ik zie hem mij streng aankijken.
'Oppassen!' Ik moest lachen.
'Ik pas al op, meneer Blokzijl!' Ik draai me om en loop dan het lokaal uit.
Ik moet een beetje lachen.
Ik snap best hij bedoelde het goed. Maar ik ben ook wel een hard persoon, door mijn verleden.

Ik loop naar Vera toe die me opwacht in de kantine.
'Milou! Heb je je telefoon!' Ik knikte.
'Wat zei die?' Ik moest lachen.
'Moet me achtergrond veranderen. Echt niet dat ik dat ga doen. Heb het wel beloofd maar fuck it! Die is te leuk!' Ik zie Vera lachen.
'Hij heeft je achtergrond gezien... Oh fuck!' Ik moest lachen.
'Ja.' Vera besteld dan bij de kantine een broodje hamburger. Ik doe dat niet, omdat er talloze calorieën in zitten.
We gaan zitten aan een tafel, en ik pak mijn maaltijdsalade uit mijn tas en eet die op.
Ik zie dan Thijmen of meneer Blokzijl hoe je hem ook noemt de kantine in komen lopen.
Ik kijk hem aan en zie hem mij ook een blik toe werpen.
Ik voelde en rood worden.
'Fuck, hij moet me niet verliefd maken!' Ik zie Vera lachen.
'Is dat niet al zo.' Ik moest lachen en kijk haar dan aan.
'Stiekem.' Op dat moment dat ik dat zeg hoor ik de bel gaan.
'We hebben economie.'
'Fuck!' Ik kijk haar aan.
'Ik heb daar echt geen zin in. Die man is altijd chagrijnig, en legt zo slap uit.' We lopen naar de leslokaal en gaan achterin zitten.

Na de les lopen we naar buiten omdat we vrij zijn.
Ik pak me fiets en fiets direct door naar huis.
Als ik thuis aankom zie ik mijn moeder mij aankijken.
'Hoe was je schooldag.' Ik zeg niets en loopt zonder iets te zeggen naar boven.
'Milou geef antwoord.'
'Ben ik dat verplicht!' Gilde ik. Ik knal mijn deur dicht en doe me deur op slot.
Daarna ga ik languit op mijn bed liggen.
Thuis is het altijd een gaos.
Mijn moeder die altijd om me kop zeurt, en mijn vader! Die is er nooit. Die is altijd op zakenreis.
Ik weet het gewoon niet.
Ik voel me super erg gesloten na wat er een jaar geleden gebeurd is.
Niemand weet mijn grote geheim, mijn grote trauma.
Ik pak mijn telefoon en scrol wat op insta. Dan zie ik dat ik een berichtje ben van Thijmen.

Thijmen Blokzijl: Nu niet alleen meer lange de velden, nu moet je nog eens luisteren na wat ik zeg ook nog!

Ik moest lachen.

Milou:  Haha, jij bepaald niet wat ik doe. Ik ben een rebel in je les!

Thijmen Blokzijl: Oh dat leer je snel af!

Milou: Zeker niet! Ik ga je tijd zeur maken!

Thijmen blokzijl: Hmm.. ik moet streng tegen jou zijn!

Milou: ......  Ik zie alleen maar wazig.. wat zeg je!

Thijmen Blokzijl: Morgen tijdens gym normale gym kleding aan. Geen fc groningen of blote kleding!

Milou: komt goed Captain.

Ik ga offline en doe me tel weg. Ik ga languit op mijn bed liggen en doe me ogen even dicht, maar val dan al snel in slaap.