8-ci bölüm

32 10 25
                                    

Bu gün hava soğuktu.Sonbahar mevsimi işte.Arada narin yağmurlar da yağıyordu..Ece okula hazırlanıyordu.Çok dalgındı.İlk ders Zahit hocanındı.Ecenin kafasında milyonlarca soru vardı:"Yine bize mi takıcak şu gerizekalı hoca?Lan senin işin gücün yok mu bizle uğraşıyorsun?Vallahi bir gün şunu eşşek sudan gelinceye kadar dövseler gülmekten ölürdük."-diye Ece aniden kahkaha atmaya başladı.
Ecenin annesi:Bakıyorum benim güzel kızımın yüzünde güller açmış!Hadi gel sofraya okula geç kalma birtanem.

Ece:Tamam annecim.

Emreden..
Tüm gece uyumadım.Bu sefer de taksın bize vallahi onun ağzını burnunu kırıcam.Artık çok olmaya başladı şerefsiz herif.Ece'm onu görünce yüzü soluyor resmen!Kimse benim sevdiyimi üzemez!
Evden çıktım.Okula doğru yürümeye başladım..

Eceden:
Okulun karşısına geldim.Emre ordaydı.Yanına gittim.Beni görünce çok sevindi:

Emre:Selam güzellik.Napıyorsun?

Ece:Merhaba Emre.Hiç şurda takla atacaktım da.Katılmak istermisin?Ay bu nasıl soru Emrecim!Tabi ki okula girecez şimdi..

Ecenin iç sesi:Aslında girmesek de olur canım.

Ece:Kes sesini ses

İç ses:Off sana da iyilik yaramıyoğğğ


Emre:Ya öylesine dedim.Bu arada Emrecim mi???Duymadım bi daha tekrar etttttt..

Ece gülerek:O bir kere oluyorr.Hadi gidelim üşüyorum.

Emre ceketini çıkardı:

Emre:Al giy hastalınıp okula gelmezsen vallahi ölürüm.

Ece:Ya aslında gerek yoktu ama sağ ol(:

Ece ceketi giydi.Sınıfa girince her kes Ecenin üstünde Emrenin ceketini gördü.Hatice vardı ya Emreyle Eceni kıskanan pezeveng.Eceye göz devirdi.Açıkcası kıskanılmak Ecenin hoşuna gitti..

Oy çok az galiba bırakıcam yazmayı🙁

Sağlıkla kalın<3

Başımın belasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin