𝗕𝗔𝗡𝗔𝗡𝗔 𝗕𝗨𝗡𝗖𝗛 | yz nk jh

003: we're

12.45යි. එකවසරේ ළමයි හැමෝම වගේ ගෙවල් වල ගිහිල්ලා හිටියත් දුරබැහැර පැති වල වගේම ස්කූල් වෑන් වල යන අය 1.30 වෙනකල් ඉස්කෝලේ හිටියා..

ප්‍රශ්නයක් උනේ නෑ එයාලගේ ටීචර්ස්ලා එයාලව බලාගන්න හිටපු නිසා. එයාලට ක්ලාස් ලගම සෙල්ලම් කරන්න දීලා ටීචර්ස්ලා අවදානෙන් හිටියේ පොඩිම ළමයි නිසා අනතුරක් වෙයි කියන බයෙන් වගේම එයාලගේ සම්පූර්ණ වගකීම තිබ්බෙත් එයාලට නිසා..

'ගොඩක් උඩදාන්නෙපා මන් බයයි!!!!'

යුවිදුගේ තල්ලුවට ගොඩක් උඩ ගිය අකේෂ් බෙරිහන් දුන්නම ඒකට අනිත් පැත්තේ ඔංචිලාවේ ලාවට පැද්දුන හිමත් හිනාවුනේ අකේෂ් බය වෙලා බෙරිහන් දුන්න විදිහට.. වැඩිය උඩ ගියෙත් නෑ..

'ඔයාටත් තල්ලුවක් ඕනද හිමත්?'
යුවිදු ඇහුවම හිමත් එපා කියලා එයා ඉස්සරහට බර වෙලා තනියම පැද්දුනා. යුවිදුගේ ඉස්සරහා හිස් තැන දැක්කම හිමත්ට හිතුනෙම කොහෙන් හරි වැටිලා ඔය වගේ දත් දෙක ගලවලා යයි කියලා. හිමත් පුදුම පරිස්සමින් හිටියේ..

'අනෙහ්හ්හ් ඇති ඇති මන් තනියම පදින්නම්..'
අකේෂ් කෑගැහුවම යුවිදු හිස් වෙලා තිබ්බ අනිත් ඔංචිල්ලාවේ වාඩිවෙලා අහස දිහා බැලුවා.. ගොඩක් අව්ව උනත් එයාල ඉන්න තැන ගස් වැඩියි නිසා ලොකු රස්නයක් අව්වක් වැටෙන්නැ..

ඔලුව පැත්තට ගසලා ඇස් වලට වැටුන කොන්ඩේ අයින් කරගත්තු යුවිදු බර කල්පනාවක ඉන්න අකේෂ් වගේම හිමත් දිහා බැලුවා.. වැදුන පාරටද ගැලවුන පාරටද මන්දා තාම උඩුඇන්ද රිදෙන නිසා එතනින් දිව තියාගෙන හිටපු යුවිදු හිස්තැනෙන් හුලං පිබ පිබ අමුතු සද්ද දැම්මා..

'මගේ දතත් ගැලවුනොත්.. අයියා කිව්වා එයාගේ දතක් හරි දෙනවා කියලා..'

අකේෂ් කිව්වම හිමත් යුවිදු දෙන්නා එකපාරම අකේෂ් දිහා බලලා ඇස් පිල්ලම් ගැහුවා. එච්චර ආදරයක්? හිමත්ට සහෝදරයෙක් හිටියෙ නැති එක නිසා හිමත්ට මෙව්වා පුරුදු නෑ.. ඒත් යුවිදුගේ යස්ස අක්කා හක්කෙ දතක් ගලවනවා කියලා හැමතිස්සෙම කියන එක මතක් වෙලා උරහිස් අකුලලා ඔංචිල්ලාවේ පැද්දුනා..

'යුවිදු ඊයේ කාපු අයියා හරිම නරකයි නේද?'

අකේෂ් හීං කටහඩකින් ඇහුවම දෙන්නම ඔලුව වැනුවා.. අකේෂ් දන්නවා යුවිදු කාපු ඒ අයියා කියන්නේ අකේෂ්ගෙ අයියගේ හොදම යාලුවා කියලා.. අකේෂ්ගේ අම්මයි තාත්තා ගෙදර රැදුන වෙලාව හරිම අඩු නිසා ගොඩක් වෙලාවට අභිමාන් වගේම අකේෂ්ව බලාගත්තේ යුවිදු කාපු අයියගේ අම්මා..