Han jisung, czyli nieśmały chłopak który ma dużo na głowie ,przychodzi do nowej szkoły gdzie spotyka nowych przyjaciół. Poznaje też pewnego chłopaka który nie wie co to strach. Jego elektryzujące brązowe tenczówki robią na chłopaku wrażenie. Każdy m...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Kolejny dzień szkoły. Moja rutyna nie zmieniła się nic a nic. Znów prawie się spóźniłem na lekcje.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Dzień dobry klaso!-powiedziała pani od matematyki- Dzisiaj będziemy zajmować się pierwiastkami.
Lekcja jak każda, nudna i zwykła. Czułem jego wzrok na moich plecach, prawie wypalił mi skórę.
W końcu lunch. Matko byłem tak głodny! Jak zwykle we czwórkę usiedliśmy przy stoliku. Jednak pewnych dwóch chłopaków przysiadło do nas.
-Siema chłopaki-powiedział pewien dobrze umięśniony chłopak- Oh hej śliczny! Nie widziałem Cię nigdy. Jesteś nowy?-powiedział -hej, tak. Jestem han a ty?- powiedziałem z lekką irytacją w głosie. -hej jestem seo changbin. Ale bliscy mówią na mnie bin- powiedział i puścił mi oczko- To jest kim seungmin.-powiedział pokazując na swojego przyjaciela. -hej jestem kim. Miło Cię poznać han!-powiedział i wyszczerzył się od ucha do ucha.
Nawet fajni. Ale seo zapadł mi w oko. Po tym jak mnie nazwał. Śliczny?
Dzisiaj nie miałem za bardzo chęci do szkoły więc jak tylko skończyliśmy szkołę odrazu wyszedłem i poszedłem za śmieciami zapalić papierosa. I znów przysiadł się do mnie on. Ten o tych elektryzujących oczach i dobrze wyrzeźbionych policzkowych kościach. Lee Know.
-Siema. Nie oddałem ci wczoraj zapalniczki. Masz.-powiedział z chrypką w głosie. -Yy dziękuję-powiedziałem.
Podał mi ją. I nagle przyszedł mi do głowy pewien pomysł. Nie kurwa! To głupota! Kurwa! No dobra. Najwyżej wyjdę na głupka i nigdy się do mnie nie odezwie.
-mam pytanie.-powiedziałem ale nie odezwał się do mnie tylko odwrócił głowę w moją stronę.- Podasz mi swój numer?.-kurwa nie wierzę że to powiedziałem.
Lee Know tylko zmarszczył brwi ale zobaczyłem w jego oczach jakieś dziwne małe iskierki.
-mhm jasne masz.-powiedział podając mi numer. -Dziękuję!-prawie niemal krzycząc.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Gdy byłem już w domu nie było mojej mamy. Pewnie była w pracy. Naszczęście. Poszedłem przebrać się w dresy i odrobiłem lekcje. Nagle ktoś zadzwonił do drzwi. Zmarszczyłem brwi ponieważ nie wiedziałem kto mógł mnie odwiedzić.Zszedłem po schodach i otworzyłem drzwi. O kurwa.
