4. bir dal sigara

38 7 202
                                    

♫ chase atlantic - moonlight♫  chase atlantic - heaven and back

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


chase atlantic - moonlight
♫  chase atlantic - heaven and back

4. bir dal sigara



Okulun ilk gününü öğle saatlerinde eve dönüş yolunda bir dal sigara yakarak sonlandırdım. Saat bire geliyordu ve yaklaşık yarım saatlik otobüs yolculuğum, evimin olduğu sokağa saptığımda bitti. Sendeliyordum. Evim ve otobüs durağı arasındaki iki dakikalık yürüme mesafem en az on dakika olmuştu artık.

Sol elim ceketimin cebinde, diğeriyle yaktığım sigarayı tutuyordum. Yaklaştırdım dudaklarıma, bir duman daha çektim içime. Kulağımda bir tarafı soyulmuş kablolu kulaklığımdan yeni yeni yükselmeye başlayan chase atlantic'in moonlight şarkısına bıraktım kendimi.

Bir süre sessizce yürüdüm sokağın sonuna kadar. Sonra aklıma bir anda, Bay Jeon geldi. Beni revire kucağında taşıyarak getirişi, sedyeye elleriyle bırakışı ve bir doktor çağırıp iyi olduğumu öğrenene kadar yanımdan gitmeyişi. Doktor geldiğinde uzuvlarıma varıncaya dek incelemişti beni, kırığın yok, demişti bana.

Sadece, fazlaca dövülmüştüm işte.

Doktor pansumanlarımı yapıp, birkaç saat istirahat etmem için beni revirin sedyesinde bırakıp gittiğinde Bay Jeon ile baş başa kalmıştık.

Ne ben konuşuyordum, ne o.

Bi' teşekkür etmem gerekiyordu ama bir türlü dilim varmıyordu söylemeye. Aklım hâlâ beni kucağında taşırken bana söylediği son sözlerdeydi.

Düşüncelerini saklayabilirsin ama duygularını asla.

Bu cümleyle sahiden neyi kast ediyordu? Yanında biraz kızardığım için beni utangaç biri bellemişti. Oysa alakam yoktu. Ben hasta olacaktım, biliyorum kendimi.

"Bir şey mi var yüzümde?"

"Ha?"

"Bakakaldın. Bir şey mi var?" dedi yeniden.

Yutkunabildim. Kendime geldiğimde suratına dalgın dalgın baktığımı fark ettim. Ona düşüncelerimi söyleyecek değildim.

"Yok." diyip geçtim.

Daha fazla bu saçma anı yaşamak istemediğimdendi çünkü. Ellerini pantolonunun ceplerine soktu.

Hâlime acır gibi bakındı.

"Pekâlâ, öğrenci. Kal burada, dinlen. Bir sorun olursa doktoru çağırmayı unutma."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 30 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

you and meHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin