-Chrissy's POV
Thank You Lord.Dahil kahit papano nandyan si Kath.Nabawasan ang mga iniisip ko dahil kahit papano na-shashare ko sa kanya ang mga problema ko.Hanggang dito talaga kumalat pa yun.Ginawa na kasi ng pamilya ko ang lahat para tumahimik ang usap-usapan sa kaso na iyon.
Kakauwi ko lng ngayon.Super wala ako sa mood.Buti at wala si Mama at Papa ngayon,may inasikaso daw sabi ni Yaya.Hindi naman sila laging wala,hindi naman kami tulad ng ibang mayayaman na walang oras sa isa’t-isa.
Kanina pa ako pagulong-gulong sa kama ko.Kung makikita ko lang sana si Xander ngayon sigurado napatay ko na siya.Pinagsisisihan ko na nakitingin pa ako kay Jelie noon.
Kung maglakad lakad muna kaya ako dun sa park.Baka sakaling makita ko pa siya.Nag bihis na ako at sure na ito! Pupunta ako sa park para matanggal ang stress ko.
Bumaba na ako para mag paalam kay yaya.
“Ya,pupunta lang po ako sa park sa may kabilang kanto” pagpapaalam ko.
“Ok cge iha,wag magtatagal ha”
“Opo” agad na akong lumabas ng bahay.
Mag-kotse kaya ako?May sarili naman akong kotse bat hindi ko kaya gamitin?Iba kasi yung kotse na pinang-susundo sa akin sa sariling kotse ko.Pero ang lapit lang naman e.
Mas maganda ng mag-lakad,exercise din yun.Habang naglalakad ako papunta sa park,naalala ko yung time na nag tapat ako kay Xander.Doon yun sa park na pupuntahan ko.Feeling ko that day,yun yung pinaka nakakahiyang ginawa ko.At pinag-sisisihan ko kung bakit sa kanya pa nahulog ang puso ko.
Flashback
Hinihintay ko lang ang dismissal time,para kausapin si Xander.Buo na ang desisyon ko,i-coconfess ko na ang feeling ko sa kanya.Kahit di maganda ang magiging resulta,ok lang sa akin.Atleaset I try diba?
~Riiiiiiiiiing Riiiiiiiiiiiing~
Yes! Bell na.Kinuha ko na ang bag ko.Eto na lalapit na ako sa kanya.This is it! Kailangan ko nang magawa to.
Umuusog ako ng konti-konti.
Kinalabit ko siya mula sa likod.At humarap siya sa akin.
“Anung kailangan?”sabay taas ng isang kilay niya.Taray! Kalalaking tao.
“Pwedi ka bang makausap?”
“Hindi mo pa ba ako kinakausap niyan?” pagsusungit pa niya.
“Kasi may gusto kasi akong sabihin”nakatingin ako sa baba. (◌◌;)
“Speak”habang inayos niya ang mga gamit niya.
“Pwedi bang sa labas nalang?”tumingin ako sa paligid at medyo marami pa ang mga tao sa classroom.
“Ok,fine.Basta mabilis lang ha?Ayaw kong nasasayang ang oras ko.”
