Asistan

Sakin Gün

İçeri girdi ki Emir bey daha gelmemişti.O da dosyayı masanın üstüne bırakıp döndü ki tam Emir ile burun buruna geldiler.
"Şey ben dosyayı bırakmıştım da"Hala burun burunalardı.Ada kızım sakin ol ya neden heyecanlanıyorsun.Hem o senin duygularınla oynadı .Ameliyata sokmadı.En iyisi gitmek deyip yandan tam geçerken Emir Ada'nın kolunu tuttu ve "bana dargın mısın" dedi.Ada bu soru karşısında şaşırmıştı.
"Yok ben en iyisi gideyim "deyip biraz üzgün şekilde giderken Emir yine tuttu kolundan.
"Seni o ameliyata sokmamamın sebebini merak ediyor musun"
"Hayır etmiyorum artık bırakırsanız gideceğim" dedi kızgın ve üzgün bir şekilde sonra da odadan çıkıp ağlamaya başladı.Ne sebebi olabilir ki beni ameliyata sokmamasına ya ne sebebi olabilir.En iyisi biraz hava almak diye düşünüp bahçeye çıktı Ada.Bahçede çimene oturdu kendi kendine konuşmaya başladı."Ya ne sebebi olcak ya beni sevmiyor ondan Güneşi soktu onu da seviyodu zaten."Emir o sıra gelmişti ama Ada'ya görünmedi.onun konuşmalarına gülüyordu.Konuşmasını bırakınca Ada Emir de şakadan öksürüyormuş gibi yaptı .Ada bir anda korkarak arkasına döndü.
"Siz ne zamandır burdasınız."
"Yeterince zamandır .Ve yanlış düşünüyorsun.Seni sevmiyorum lafını nerden çıkardın"
"Seviyorsunuz madem neden benim uğraştığım hastaların ameliyatına ben yerine Güneşle girmek istedin."
"O ameliyata ben girmedim.Benim konferans salonunda seminerim vardı.Ameliyata Ender bey girdi.Kendim girmediğim ameliyata da seni sokmak istemedim.Oldu mu."
Ada mahcup olmuş bir şekilde bakıyordu Emir'e.
Emir de onu öyle görünce gel diyerek koluna altına aldı ve sarıldı.
"Küçük hanım bu arada bu akşam biz nöbetçiyiz".
"Ya bu şimdi mi söylenir."
"Neden noldu ki akşama sevgilinle randevun mu vardı".dedi imalı imalı.
"Yoo hem benim sevgilim yok.ben nöbetçi olacağım gün bi önceki günden uykumu alıyodum.Ama Sezenle buluşcaktık.":((
"Bugünlük uyuyamıyacaksın malesef.Sezenle buluşmanızda yarına kaldı."dedi ve güldü.
Ufff.
Bahçede oturdukları sırada hiç hasta gelmemişti sakin bir gündü.onlarda içeri girmeye karar verdiler.İçeri girerken karşılarına Sezen ve Kaan çıktı.
Sezen:Ada bugün nöbetçiymişsin.Bizim buluşma işi yarına kaldı.
Ada:Uff evet ya.
Kaan:valla benim için iyi oldu sevgilimi ne zamandır göremiyordum .biraz da biz zaman geçirelim.Siz hep birliktesiniz.
Ada:hiçte bile.
Herkes birbirine hoşçakal deci ve ayrıldılar.
Emir ve Ada da ayrıldılar ordan sonra.Baya zaman geçmişti hiç ses seda yoktu yine sakindi ortalık.Ada dinlenme odadına gitmeye karar verdi.Koltuğa uzandı .Zaten hemen uyuya kaldı.bir süre sonra Emir de dinlenme odasına geldi.Ada yı öyle görünce gülümsedi ve üstüne battaniye örttü.Bir süre onu izledi.sonra da hastasına bakmak için odadan çıktı.Akşam hiç hasta filan gelmemişti.Çok sakin bir gündü.Ada sabah uyandığında üstünde battaniyeyi fark edince acaba kim koydu diye düşündü.merak etmişti.Sabah hemen Emir beyin odasına gitti.
"GünaydınEmir bey"
"Günaydın"
Dendikten sonra hemen kahveyi yapmaya başladı.kahve pişmişti tam Emirbeye verirken emir bey
"Üstüme dökeceksen ben çekileyim sen koy öyle oturayım "dedi.
Ada da mahcupça başını öne eğip gülümsedi.
---------------
Bugün de hızlı geçmişti.Çıkışta Ada ve Sezen hastanede giyinip çıkmaya karar verdiler.
Tam kapının önünde arkadan biri Sezen diye bağırıyordu.Arkalarını döndüklerinde Kaan olduğunu anladılar.
"Sezen biz de gelelim mi bu akşam sizinle."
"Bence olur sence Ada"
"Bence de olur farketmez."
"O zaman gidiyoruz demi Emir
"Valla beni hiç karıştırma dün hiç uyumadım zaten eve gidip uyuyacağım."
"Lan oğlum hafi çok kalmayız biraz dolaşırız işte fena mı."
"Ya Emir hadi gel işte "dedi Sezen de.

ACABA EMİR GİDECEK Mi????