Chapter 1: Denial

11 0 0
                                    

"Hello, musta?"

"Hiii"

"Miss na kita, paramdam ka na"

"Uyy"

"Pssst"  

Even after ng graduation, every day, 'di pa din nawawalan ng message ang phone ko at mas mukhang lalo pa itong dumami gayong wala nang gawain na iniintindi ang karamihan. Malaking percent ang ginagampanan ng mga lalaking naghahanap ng kausap ang bumubuo sa mga messages na natatanggap ko.

As I scroll down, bumungad account ni Kier. Pag open ko...kapansin-pansin agad yung mahaba niyang message.

Ito agad ang mapapansin compared sa reply kong tipid. As usual, 'di ko din naman alam ang isasagot ko nung time na yun. Sinabi ko na lang na...

"Sorry kinda busy right now, I'll reply later"

"Take your time. Willing to wait." Reply nya na may kasamang heart emoji.

Sinabi kong later pero months na nakakalipas, nakagraduate na din kami at wala pa din akong sagot. Pero that's fine, he always understands me and never complains. Ni 'di ko pa sya nakikitang nagalit or nagtampo. After that, tuloy-tuloy lang din ang usapan namin sa personal regarding our random usual stuff na pinaguusapan na tila nalimutan na yung about sa message. But, hindi ko nalimutan ang about dun, I'm just ignoring it...for now.

So instead na magreply na sa message na yun, ay nireplayan ko na lang mga recent na nagmemessage sa akin..pampalipas oras. Worth mentioning na masyadong atat yung iba gusto reply agad. I kept telling myself to come up with an answer pero kalaban ko procrastination.

Another message popped up. It was from my friend Kai...short of Kaida Yven Trejo. 

"Inaantay ka pa din ba ni Kier?" tanong nito, and I ask her why as a response.

"Lagi kong nakikitang may kasama siyang girl. Definitely not someone blood related."

Wala din naman akong kilalang friend niya na babae, kilala ko lahat ng friends ni Kier dahil pinakilala niya sa akin before.

"Baka naman kaklase at may group project" I replied.

"TANGERS KA TALAGA, BAKASYON NGAYON, WALANG PASOK!!" Mahina lang volume ng phone ko pero naka max volume and dating ng reply nitong voice message.

"I mean, malay mo nagsimula na pasukan nila kung san man siya nag College. Ilang days na lang din naamn pasukan na din natin."

"Sus mga reasoning mo well kung cla man edi goods na goods", "Mas deserve nya ganong babae", "Mukhang desidido", "Ilang years mo na syang pinagiintay. Cnong gustong paghintayin ng ilang taon para lng sa bagay na walang kasiguraduhan ha?

Sunod sunod naman nitong reply.

"First off, I'M NOT INTO HIM. Second, DI KO SIYA PINAGHIHINTAY! CHOICE NYA YUN! Kung nakita nyang wlang patutunguhan ginagawa nya, at nakita nyang wlang interest ang isang tao, that's when he should stop and that's always an option. Alam nya nmng di ako marunong mang reject directly. Hindi ako magpapadala sa bugso ng damdamin..nyyts" Reply ko then after ay 'di na nagcheck ng messages at natulog na lang.

...

Days passed. 'Di ko din maiwasang isipin ang about sa sinabi ni Kai. So, I grab my phone and check for any updates. Kierian Drayven Tran...kita kong online sya ngayon.

Should I initiate a message?

Baka nirerespect niya lang time ko at he's giving me enough time na maka sagot na...kaya 'di siya nagmemessage?

Chasing my ShadowWhere stories live. Discover now