دو۳تت د۱ر۹
به مقدار وزن دردهایی که کشیدی...
به آن جزیره ی رویا هایی که نرفته ای ...
به تعداد قطرات اشک هایی که از
چشمان اقیانوسی ات ریخته شده...
به آن اتاق تاریک نفرین شده ای که هستی...
به زخم های باز قلبت که هنوز ترمیم نشده ...
اهنگ درونت را آزاد کن
بگذار تا همه آگاه شوند
تا همه آگاه شوند
موسیقی دان زندگی تویی
من تنها گل امید به تو نمی دهم
من تمام باغچه ی وجودم را پیش کش میکنم
تقدیم به جوهر ذهنم :)