It was indeed a night to remember, 'di dahil unang araw ng balik ko sa pinas, kun'di dahil muntikan na akong mabawian ng buhay. Paano?
Umuwi ako sa mansion kong ilang taon ng walang nakatirang tao, all the furnitures where still covered in white fabric. Gayun paman ay walang alikabok na makikita, as if someone was maintaining the cleanliness of the whole place. Hindi ko na iyon pinagtuonan ng pansin, thinking na baka si manang lang gumawa no'n, bumibisita dito paminsan-minsan para mag-ayos.
Pumunta na ako sa second floor at pumasok sa master's bedroom, everything inside the room is neat and tidy as expected. Naligo narin ako, ngunit habang nasa banyo pa ako, may naririnig akong ingay, I don't know where it come from. Kaya sinuot ko na muna ang bathrobe at lumabas ng banyo.
Lumapit ako sa luggage ko at kinuha ang baril doon. I was once a secret agent of an organization, but now, im currently working as a public servant. The gun is legally registered, it's for self protection.
Tahimik akong lumabas sa room at naglakad papalapit sa hagdan, titingnan lang naman sana kung sino ang nasa ibaba. Ngunit segundo pa lamang ay may baril ng pumutok at god, muntikan pa akong tinamaan kung hindi lang ako naka-atrad beforehand!
"Catch that insolent rat!"
"Hurry!"
"Yes!"
Mariin ko na lamang na napasadahan ang aking buhok. Umiigting ang panga habang may nababagot na emosyon sa mga mata. "Tch! I'm getting tired of this shit!"
Ayaw kong humarap sa mga ito by all means, kaya tumakbo ako pabalik sa aking room at dumaan sa balkunahe to escape, ngunit may mga potangina pala sa ibaba kaya sa kanila ang bagsak ko, lumagapak tuloy ako kasama ang iilang natamaan. Napadaing na lamang ako habang labis ang pagka-irita.
"Huwag kang gagalaw! Throw your gun!" Mula sa likuran ay may tumutok ng baril sa aking ulo, i was left with no choice but to throw my gun, lift my hand at dahan-dahan ng tumayo. Nang sinubukan ako nitong hawakan, ay siya namang mabilis kong pagkuha ng kanyang baril sabay harap sa kanya, grabbed his hand at mahigpit na inilagay sa kanyang likuran bago ako pumwesto sa kanyang likuran and point my gun on his head.
"What the fuck are you doing in my property?!" Nanlilisik ang mga mata kong tanong. Ang iilan sa kanila ay nagkatitigan.
"Takas mental ka ba? Miss, nandito ka sa loob ng base ng Crimson organization."
Crimson what?
"When did my house become your fucking base!" Galit kong Singhal.
"When did my base become your fucking house?" Isang malamig na boses ang tumugon sa akin, kaya agad akong napalingon sa direksiyon nito.
"Boss!" These freaks bowed their head.
Mapakla akong natawa. "This is Delacroix Residence. You dare call this place your base?!"
Nang marinig ang sinabi ko. Batid kong natigilan ito. Akala ko ay nakuha na niya kaya nakampante ako, but then, what he said next was more humiliating than ever. He pointed to a certain direction. "The.... abandoned Delacroix Residence is....on the other side of this wall....Miss..."
"..." Hindi ko na alam kung gaano na ba kapula ang mukha ko ngayon dahil sa labis na kahihiyan. Binitiwan ko na itong lalaking aking hostage at binalik sa kanya ang baril at agad na humingi ng tawad.
"I...I apologize... please excuse me..." Hindi ko matingnan ng diritsu sa mata ang lalaking boss. Nang aakma ko na siyang lalampasan ay sinubukan niyang hawakan ang aking braso, i felt how much strength he was about to exert just to stop me, kaya noong umiwas ako ay tila nagkaroon ng kuryente sa pagitan ng aming mga matang nanlilisik na nakatitig sa bawat isa.
