POSSESSIVE STALKER - PART 2

1.8K 4 0
                                    

Kakatapos ko lang maligo, I'm still wearing a white bathrobe, pumapatak pa sa sahig ang tubig mula sa basa kong buhok, ngunit nanatili akong nakatayo sa tapat ng pintuan ng banyo, sapagkat noong pag-labas ko ay nakapatay na ang ilaw sa loob ng aking silid, and there was someone sitting on my bed, still the same silhouette as the man who entered before.

Ang magtago sa loob ng banyo, is not a good choice. I will just get stock in there, wala akong phone na dala at wala akong malalabasan na kahit anong bintana upang tumakas.

This man didn't do anything to me except leaving kiss marks behind, he clearly just wants my body. If I don't do anything, he won't kill me....right?

"W-what do you want?" My voice is shaking. Hindi na naman ito nagsalita. Suminyas lamang ito na lumapit ako.

Mariin akong napa-pikit at mahigpit na napahawak sa aking robe, bago unti-unting humakbang papalapit sa kanya. Nang tuluyan na akong makalapit ay tumayo siya sa aking harapan.

Kahit na hindi ko nakikita ang kanyang mukha ay tinitigan ko parin ang kanyang mga mata. "Y-you are my stalker...If...you really like me....you don't have to do this..."

Ngunit hindi na naman niya ako sinagot, kaya napatingin na lamang ako sa ibang direksiyon at naluha na lamang. "...please naman oh, itigil mo na 'to..."

After a few minutes, he left. Naiwan naman ako ditong nakatayo at naiangat na lamang ang tingin sa kesame, mariing ipinikit ang mga mata. Pilit na kinakalma ang sarili.

Kinuha ko ang phone ko and called Private Investigator Sinclair. He gives me his number this morning. Tawagan ko lang daw kapag kailangan ko ng tulong.

"I'll be right there." Hindi pa nga ako nagsasalita ay tila alam na nito kung bakit ako tumawag. Mas lalo tuloy akong naluha.

It was almost 20 minutes bago may nag doorbell sa gate ng mansion. Kaya dali-dali akong lumabas at pinuntahan ito.

I saw him standing outside the gate, wearing the same style of clothing. A tailored dark suit, a classic trench coat, comfortable leather shoes, and a leather gloves.

"You're safe now, Ms Louisiana." He knows that I wasn't fine, kaya iyon ang katagang sinabi niya instead na kumustahin ako. Agad akong nilapitan at isinuot sa akin ang kanyang trench coat bago ako inalalayan papasok sa kanyang kutse.

"Thank you." Halos pabulong kong sabi at napatingin na lamang sa ibaba.

"Ms Louisiana, refrain from exhibiting further emotional distress. I don't wanna see you cry."

Mariin akong pumikit bago bumuntong hininga at binalingan siya ng tingin, seryuso lamang ang ekspresyon ng aking mukha. Walang kurap siyang tinitigan, bago ako mahinahong nagsalita. "Stop the car."

Pasimple niya akong sinulyapan bago muling ibinalik ang tingin sa harapan. "That won't do."

"...W-Why?" Muli na namang lumuha ang aking mga mata. "Why are you doing this to me?!"

I thought it was just a coincidence, na ang amoy ng katawan ng taong pumasok sa bahay kagabi ay pareho sa amoy ng lalaking ito na lumapit sa akin sa police station. Hanggang sa mapatingin ako sa ibaba kanina, Hindi ko sinasadyang makita ang sombrero sa ilalim nitong upuan na natabig ng aking paa, parehong-pareho ito sa sombrero na sinuot noong stalker.

Habang lumuluha ay mapakla akong natawa at agad na sinubukang buksan ang pintuan ng kutse kahit na alam kong umaandar pa ito, ngunit naka-lock kaya 'di ko mabuksan. Nang lingunin ko siya ay mahinahon lamang na nagmamaneho habang diritsu ang tingin sa daan.

"Stop. The. Car." Seryuso kong sabi ngunit hindi niya ako pinakinggan. It leaves me no choice kaya pwersahan kong ipinahinto ang kutse.

Nagka-gulo kami dito sa loob nang sinubukan kong agawin ang manobela. Nag-umpisa narin siyang mabalisa sa biglaan kong pag-akto lalo pa at marami ring mga sasakyang dumadaan.

"HEATHER!" Malakas niya akong sininghalan, ngunit ang pag-sampal niya sa akin ang tuluyang nakapag-patigil sa akin. Habang naiiyak, ay seryuso at galit akong napatitig sa kanya na ngayon ay nanlaki na ang mga mata at naghahabol ng hininga, tila nagulat rin ito sa kanyang ginawa. Agad niyang ihininto ang kutse sa tabi ng kalsada.

"Fuck!" Mariin niyang mura habang umiigting na ang panga at malakas na hinampas ang manobela. Binalingan narin niya ako ng tingin habang balisa at naka-kunot ang noo. "What's wrong with you! We could've died there!!"

"Hindi ba ako dapat ang nagtatanong niyan sa'yo?" Pilit kong kinakalmahan ang tono ng aking boses kahit na gigil na gigil na ako. "Why are you doing this to me?! What do you want from me?! Do you enjoy seeing me suffer like this?! WHY THE FUCK ARE YOU STALKING ME, HUH?!" Unti-unting lumalakas ang tono ng aking boses, nais ipahiwatig sa kanya kung gaano ako katakot ngayon dahil sa ginagawa niya sa akin. Ngunit Hindi na naman siya umimik, tinitigan lamang niya ako gamit ang mga nangungusap niyang mga mata, as if he wants to tell me something but couldn't do so.

"I want you to answer me, Do you love me?" Diritsahan kong tanong habang nakatitig sa kanyang mga mata. Bigla namang lumambot ang kanyang mga mata.

"At all times." Halos pabulong niyang sagot, ngunit agad na napalitan ng gulat ang ekspresyon ng kanyang mukha matapos ko siyang malakas na sampalin.

"Then Change your method you fucking idiot!" Galit kong singhal. Hinawakan ang necktie na kanyang suot at hinila siya papalapit sa akin sabay halik sa kanyang labi. He didn't react at first dahil sa gulat, ngunit ilang segundo lamang ay sabik niyang tinugunan ang bawat halik

"I'm sorry." Bulong niya. Napatitig ako sa kanya at muli na naman siyang sinampal, hindi siya umimik at tinanggap ang ilan pang sumunod na mga malalakas na sampal.

"You scared me!" Sa kahuli-hulihang sampal na aking pinakawalan, ay tuluyan na ngayong pumutok ang kanyang labi at pulang-pula narin ang kanyang magkabilang pisngi.

"I'm sorry. I love you." Mahinahon niyang sabi. At maingat na hinawakan ang aking namumula at sumasakit na mga kamay at ito'y hinalikan.

"Crazy bastard." Umiigting parin ang aking panga na nakatitig sa kanya na nginitian lamang ako.

"I'm worst than that." Kanyang pag-amin habang nakangiti parin, dahilan upang mapakla na lamang akong natawa. Habang nakatitig sa kanya, I just noticed that he's quite handsome.

Inilapit niya ang mukha sa akin at ako'y muling hinalikan. Ngunit natigilan ako matapos may maramdamang tumusok sa aking leeg, agad akong napahawak doon at napatingin sa kanya.

He was now holding a syringe na siyang tinurok niya sa aking leeg. Sinubukan ko siyang abutin ngunit naguumpisa na akong manghina, habang siya naman ay mahinahon lamang akong pinagmamasdan.

"You are mine."

Habang nakasandal ako sa aking inuupuan at unti-unti ng nawawalan ng nalay. Muli siyang nagmaneho.

"I....hate....you..." Nahihilo kong sabi bago ako tuluyang nawalan ng Malay. I thought a method of acting as though i will accept him will be successful...

...
THE END

ONE SHOT R18Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon