Hellooo
Buraya başlama tarihlerini yazın
Umarım beğenirsiniz
Sizi de sıkmadan hikâyeye giriş yapalım
Deniz'den
Şuan ne mi oluyor. Yine dalga geçerken birisi beni itip merdiven'den düşürmüştü.
Tabi bu arada Benim de kol mefta olmuştu. Gelelim asıl konuya ben merdivenden düşerken annem gil de beni almaya okula gelmişler.
Eh işte asıl olay burada başlıyordu. Annem gile telefon gelmiş ve benim hastane de karışma ihtimalim olduğunu ve test için İstanbul'a gelmemiz gerektiğini söylemişler.
Tabi bende anneme gitmememiz için yalvarmıştım ama babam "gerçek oğlunu" görmek istediğini söylemişti.
Annemin itiraz etmesini görmek için gözlerimi ona çevirdiğimde onun da babamın dedikleri ile gözlerinde ki o mutluluk benim de gözlerimi doldurmuştu.
Annem kafasını bana çevirdiginde "egem-" onun sözünü kesip hızla merdivenden çıkmaya başladım. babama birşey diyemiyordum aramızda hiçbir zaman baba oğul ilişkisi olmamıştı ama annem...
Bunları düşünürken göz yaşlarım daha çok akmaya başlamıştı ve ben hıçkırarak ağlamaya başlamıştım.
Gözlerimin ağrıması ile gözlerimi yumup biraz uyumaya çalıştım. Babamın dediğine göre akşam yola çıkacaktık.
Yazar'dan
Williams ailesi ise öğrendiği gerçek ile oturma odasında sessizce otururken bu sessizliği galvin bozmuştu "Если я на самом деле не твой сын, папа" "gerçekten senin oğlun değilsem baba"
Ağlamaklı bir şekilde sorduğu soru ile Valentino Williams oğlunu ilk defa böyle görmenin getirisi ile titrek bir nefes verip."ты все еще мой сын Ты останешься Гэлвином. Я не оставлю тебя, если ты не захочешь." "sen hala benim oğlum
olmaya devam edeceksin galvin. seni sen istemediğin sürece bırakmayacağım."
Galvin,babasının söyledikleri ile dudağına küçük bir gülümseme yerleştirmişti. "Спасибо, папа, но что с другим ребенком будет?" "Teşekkür ederim baba ama diğer çocuk ona ne olacak?"
"Он должен прийти, даже если его заставят. Если бы мы жили нормальной жизнью, я бы уважал его решение, но как только мои враги узнают об этом, они никогда не дадут ему покоя." "zorlada olsa gelmek zorunda. normal bir hayat yaşıyor olsaydık kararına saygı duyardım ama düşmanlarımın haberi olduğu anda ona asla rahat vermezler."
Diğerleri de babasının haklı olduğunu bildiğinden sessize durmuşlar'dı.
Williams ailesi özel uçaklarının hazır olduğunun bilgisi gelince onlarda Rusya'dan İstanbul'a yola çıkmışlardı.
Deniz' den
Karşımda ki hastaneye baktıkça gözlerim doluyordu ve artık dayanamayıp arabanın içinde ağlamaya başladım. Ben istemiyordum ki. Başka aile istemiyordum.Annem arkasına dönüp elimi tutu ve bana "denizim ,biz hep buradayız seni bırakmayacağım." Ben tam annemin sözlerine gulumseyecekken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendini Ülkücü sanan rus
Fanfiction"böyle bir şey olamaz lan....ben olmaz ben olamam yalan." Okulunda ki yabancılar ülkelerine dönsün diye uğraşan çocuğun kendisi yabancı çıkmıştı.
