chapter37

949 25 0
                                    

Rj's pov .

Maaga ako gumising ngayon kasi may kailangan pa ako tapusin , hindi na nga ako papasok para lang dun . Lagot nanaman ako kay manang nito , yep! Yung katuling namin since i was 3 years old .

"Oh , ang aga mo yat ngayon? Hindi pa luto almusal mo oh . " sabi ni manang habang inaayos yung mga plato .

"Ahhh,may gagawin pa po kasi ako , manang bakit parang sobra yung pinggan?" Nagtatakang tanong ko . Pano sobra sobra .

"Ahh , may gagawin ka pa pala , osya kumain ka muna . Dadating kasi yung mga ka tropa mo . Tumawag kanina sa landline , hindi ba nag paalam sayo?" Sabi ni manang habang inaayos naman yung mga baso , yung inaarrange?

"Ah , nagpaalam naman po . Hehe" diko naman pwede sabihin na hindi mamayaagalit pa si manang sa tropa ko .

Dumating na yung , coco crunch , toasted bread , eggs , ham , and many moooore .

*ding dong* hoooy! Ramos, labas!

"Oh , ayan na pala mga loko-loko mong kaibigan"
Natatawang sabi ni manang .

"Pabukas nalang po nung pinto " sabi ko kay manang .

*piiiiiiiiiiiit*(pasensya na sa tunog ng pinto)

YO pre!!!!! " sabi ni jervy na nasa malayo pa .
Kasi sya yung nasa dulo .

Nakakapag taka lang . Silang tatlo seryoso maliban kay jervy? Anyare?

"Oh to'l ang hyper mo naman" sabi ko sakanya at sinenyasan na umupo sila .

"Ay! Sensya na to'l, may sasabihin lang naman kasi ako ." Pagpapaliwanag nya .

Ngayon seryoso na sya . Yung facial expression nya .

Ngayon ko lang napansin na .... ang lungkot nilang lahat?

"Ayos lang pre, anong nangyari dito sa tatlo?" Tanong ko.aba syempre paano ko malalaman kung diko tatanungin diba?

"BUKAS na nga pala yung flight ko" sabi ni jervy. With a serious tone.

Bago pa ako makapag react sa sinabi nya . Bigla nalang tumunog cellphone ko .

*riiiiiing* *riiiiiiiing*

Hello?" --- me

"Hello anak? It's me your'e father" para naman akong kinilabutan doon. Ever since hindi pa tumatawag saakin si daddy . Pag may emergency lang.

"W-why?" Tanong ko . Sana naman wala syang pagawa saakin. Or i-utos ng mahirap.

'Alam kong nasabi na ni jervy na aalis na sya,alam ko rin na nagulat ka . Your'e coming with him. Either you like it or not . '

'B-but------- * toot* *toot*

Napasabunot nalang ako sa sarili ko . Paano na si kaycee? Paano na KAMI? Wala na ba talagang chance???

~~~1 week later

Kaycee's pov

1week....1week na akong walang bestfriend. Ni hindi ko alam kung nasaan sya . Buti pa si klarenz sinabihan akong nakaalis na sila ni jervy ng bansa. Masakit.....

Masakit kasi ako yung bestfriend nya pero hindi nya ako masabihan. Hindi man lang sya nagpaalam saamin/saakin. Sa iba ko pa nalaman....

Ngayon ko lang na-realize na mahirap palang mawalan ng 'special someone?' Kasi wala ka ng matatakbuhan.....

1 week na akong moody. Sila jessica hindi na binibisita . Ewan ko nga kung buhay pa eh . Ang alam ko lang umalis din papuntang paris,france si devina kasama si ken. Ang boylet nya .

Ewan ko lang sa sarili ko . Kung bakit ako nag mumukmok? Eto ako ngayon .... naiyak hababg nag d-drive .

*riiiiiiiiiiiiiiing* aba may natawag pa . Yung cellphone ko nasa backseat pa ata. Ay abot ko naman eh .

KASo lang.....

*beeeeeeeeeeeeeeeeep*

~~~~~~~
Orayt. Sabaw na kung sabaw . Pero wala na po sa way5 si jervy!!! Ma-socket. !!!

Also keep voting and reading guys . Vomment! :**

Oo nga po pala . No special chapters po ito. Also last chapter na po yung susunod.

-iraaaaaa

Haters Becomes Lovers [Book1]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon