Kırmızı Elma

2#

Kahve bardağımı alıp içeriye geçtim. Üzerime kot ceketimi alıp, kapımı kilitleyip cebime attım. Alışveriş yapmam gerekiyordu buzdolabım da bir şey kalmamıştı neredeyse. Market yakın diye arabamı almadım kulaklığımı  takıp yürümeye başladım. En çok beni yürürken müzik dinlemek rahatlatıyordu, bende sürekli bunu yapıyordum. Markete girip kendime istediklerimi aldım daha sonra da evin ihtiyaclarını aldım, parayı ödeyip marketten çıktım. Evet arabayı almadım ama eşyalarım ağırlardı. İçimden kendime sövdüm neden almadın diye. O sırada yürüyordum poşetim  yırtılmış ve eve aldığım kırmızı elmalarım yere dökülmüştü. Kulağımda da hareketli şarkı çalıyordu ne güzel bir andı. Kendi halime gülüyordum. Kulaklığımı çıkarıp yere düşen elmaların peşinden koşmaya başladım. Sonra birisi inde benimle birlikte elmaları topladığını farkettim. Çok umursamamaya çalışarak topladığım elmaları diğer başka bir poşete koymaya başladım oda aynı şeyi yapmıştı. Galiba bitmişti benimle birlikte toplayan kişiye baktım. Benden biraz uzun kıvırcık kahverengi  saçları vardı ve benim dikkatimi çeken ela gözleri.
Oda bana bakınca gözlerime bakmaya başladı hemen kendimi toparlayıp "Teşekkür ederim." Oda aynı şekilde "Rica ederim. Ben Murat buarada." Elini uzattı eline bı süre kaaeımı çatsamda nezameten bende elimi uzattım. "Bende Derya tanıştığıma  memnun oldum." Ellerimiz buluşunca hemen geri cekemk istedim ama sanki bırakmak istemez gibi tutuyordu, ya da ben saçmalıyordum kesinlikle ben saçmalıyordum. Ellerimiz sonunda ayrılınca "Görüşmek üzere o zaman Derya Hanım." Dedi ve arkasına bakamdan gitti. Ben arkasından hala bakıyordum içimde anlamlandıramadığım bir his vardı ama ne olduğunu ben bile bilmiyordum.
Kendimi toparlayıp kulaklığımı takıp poşetlerle evin yolunu tutmaya başladım