Myសង្សាររបស់ខ្ញុំ/bbangsazkhmer

ភាគបញ្ចប់

ស្អែកឡើង
មន្ទីរពេទ្យ
ពេលនេះលោកគ្រូពេទ្យកំពុងពិនិត្យមើលសុខភាព
របស់minjiដោយសារគេបានដឹងខ្លួនហើយដោយ
មានលោកkimលោកស្រីkim taehyung ព្រម
ទាំងមានhyeinនិងramiនៅឈរចាំខាងក្រៅដូច
គ្នា។មួយសន្ទុះក្រោយលោកគ្រូពេទ្យក៏ដើរចេញមក
ខាងក្រៅដើម្បីប្រាប់ដំណឹងដល់អ្នកខាងក្រៅដែលកំ
ពុងឈររង់ចាំ

"អ្នកជំងឺអាចចាកចេញពីមន្ទីរពេទ្យបានតែគេត្រូវ
មានរទេះរុញជាជំនួយព្រោះរាងកាយអ្នកជំងឺមិនទាន់
រឹងមាំល្អទេប៉ុន្តែដោយសារគេមានរយៈពេលខ្លីដូច្នេះ
ហើយពួកយើងចង់ឱ្យអ្នកជំងឺប្រើពេលវេលាចុង
ក្រោយឱ្យមានន័យ!មានតែប៉ុន្នឹងទេខ្ញុំសុំលាទៅវិញ
សិនហើយព្រោះមានអ្នកជំងឺផ្សេងទៀតរង់ចាំ"
អ្នកគ្រប់គ្នាអោនគោរពគ្រូពេទ្យបន្តិចមុនពេលគាត់
ដើរចាកចេញទៅ។

បន្ទប់សម្រាក
"កូនយ៉ាងមិចទៅហើយ"
លោកស្រីkimដើរទៅជិតminjiហើយអង្អែលក្បាល
កូនថ្នមៗរឺឯរាងក្រាស់ក៏សម្លឹងមើលទៅមុខម្ដាយវិញ

"មិនអីទេម៉ាក់កូនម៉ាក់ម្នាក់នេះរឹងមាំសឹងអីទៅហើយ
ម៉ាក់មិនបាច់បារម្ភពីកូនទេ"
រាងក្រាស់ញញឹមដាក់ម្ដាយទាំងដែលទឹកភ្នែកគេកំ
ពុងស្រក់ចុះ

"ចា៎ៗម៉ាក់ដឹងថាកូនរឹងមាំម៉ាក់ជឿជាក់លើកូនណា៎.."
គាត់ងក់ក្បាលញាប់ៗញញឹមទាំងទឹកភ្នែកអោបកូន
ដែលធ្វើឱ្យអ្នកគ្រប់គ្នាដែលនៅក្នុងបន្ទប់ទប់ទឹកភ្នែក
មិនជាប់នោះទេ។ភ្លាមនោះសម្លេងបើកទ្វារក៏បន្លឺឡើង
ដោយអ្នកដែលចូលមកនោះជាjungkookដែល
រុញhanniដែលជិះរទេះរុញព្រមទាំងមានdanielle
និងhaerinដើរអមមកតាមក្រោយ។

"minji...បងយ៉ាងមិចទៅហើយ"
hanniអង្អែលមុខអ្នកជាសង្សារថ្នមៗ

"បងមិនអីទេ!អូនកុំបារម្ភអី"
minjiកាន់ដៃរាងតូចញញឹមតប

"បងត្រូវតែជាណាកុំទៅណាចោលអូនណា"
រាងតូចទាមទារឱ្យគេសន្យាទាំងដែរដឹងរួចទៅហើយ
ថាមិនអាច

"បាទ!បងសន្យា"
រាងក្រាស់គេក៏ញញឹមងក់ក្បាលយល់ព្រមទាំងដឹង
ខ្លួនថាខ្លួនឯងមិនអាចបំពេញសន្យាមួយនេះបានក៏
ដោយ។
ពីរថ្ងៃក្រោយ
"បងមើលមេឃថ្ងៃនេះហ៎!ស្អាតណាស់ពណ៌ផ្កាឈូក
បែកខៀវ!អូយ..ស្អាតណាស់បងមើលណ៎.."
រាងតូចអង្គុយលើស្មៅចង្អុលទៅលើមេឃបង្ហាញពីសម្រស់វាទៅកាន់រាងក្រាស់ទាំងញញឹមសប្បាយចិត្ត