Γράμματα από έναν φυλακισμένο

Γράμμα No 5

Μονάκριβή μου,

Οι μέρες μου πάνω στη γη τελειώνουν. Σε δύο μήνες θα πεθάνω. Και όμως δεν με πειράζει. Θα ξέρω πως όσο ζούσα σε προστάτευσα από όλους αυτούς που τόλμησαν να σε ενοχλήσουν. Αυτό που με ανησυχεί και με τρομάζει είναι ότι δεν θα έχεις κάποιον να σε προσέχει από εδώ και μπρος. Θα είσαι απροστάτευτη. θέλω να υποσχεθείς ότι θα προσέχεις.Ότι δεν θα αφήσεις κανέναν να σε πληγώσει. Ειδικά αυτούς που τους νιώθεις δικούς σου ανθρώπους. δεν θέλω να ξαναπεράσεις ότι πέρασες με εκείνη την αξιοθρήνητη φίλη σου, την Τίνα. Την θυμάσαι; Εγώ ναι.

Είχε τολμήσει να σου βάλει λόγια για μένα! Είναι λίγος για σένα είχε πει. Σε είχε βάλει σε σκέψεις. Να νιώθεις αμφιβολίες για την κρίση σου, για τις επιλογές σου. Γιατί; Γιατί αυτή ήταν μόνη. Ήταν από τις γυναίκες που κανείς δεν τις έπαιρνε στα σοβαρά. Ήταν αυτή που οι άντρες την είχαν για ένα βράδυ. Ενώ εσύ; Εσύ ήσουν τόσο διαφορετική. Άξιζες πολύ περισσότερα. Το ήξερε και προσπαθούσε να στα πάρει. Δεν σκόπευα να την αφήσω όμως. Θα της έδινα ότι της άξιζε. Θα έβλεπε πόσο λίγος ήμουν για σένα.

Στην αρχή έκανα τον καλό μαζί της. Την έκανα να με εμπιστευτεί, να θεωρήσει ότι είμαι χαζός. Ο ηλίθιος που μπορεί να παίξει μαζί του. Προσπαθούσα να βρω τρόπο να την σκοτώσω. Να διαλέξω τον σωστότερο τρόπο. Πραγματικά δυσκολεύτηκα να διαλέξω. Όμως βρήκα τον καλύτερο. Και μάλιστα δεν χρειάστηκε να κοπιάσω και ιδιαίτερα. Άλλος θα το έκανε για μένα. Βλέπεις, στη δουλειά μου, υπάρχουν διάφοροι τύποι. Κάποιοι είναι αρκετά διεστραμμένοι και ικανοί για καναδύο πραγματάκια παραπάνω. Έτσι, λοιπόν, βρήκα τον Μπομπ.

Ο Μπομπ είναι ένας τύπος που του άρεζε να παρακολουθεί ωραίες γυναίκες. Γυναίκες που είναι μόνες, αβοήθητες. Βέβαια, κυκλοφορούσε και η φήμη ότι είχε κάνει φυλακή για βιασμό αλλά κανείς δεν τολμούσε να ρωτήσει τον ίδιο. Ήταν λίγο περίεργος τύπος, όπως σου είπα. Μια μέρα, λοιπόν, του έπιασα την κουβέντα και του ξέφυγε το μικρό του μυστικό. Έτσι του είπα για την Τίνα. Του είπα και μερικά παραπάνω πραγματάκια από αυτά που θα έπρεπε και πήγε κρυφά σπίτι της και έβαλε κάμερες. Όσο για μένα, περίμενα. Ήξερα ότι θα έπιανε το κόλπο και αργά ή γρήγορα ο Μπομπ θα λύγιζε. Θα αφηνόταν στην δύναμη του ελαττώματός του και θα πήγαινε να την βρει. Και εγώ θα παρακολουθούσα τα πάντα.

Τελικά, δεν άργησε να έρθει η στιγμή. Ήταν τετάρτη βράδυ. Είχα βάρδια και πήγα να δω τι κάνει ο νέος μου φίλος. Μπήκα στο γραφείο του αλλά έλειπε. Στην οθόνη του είχε το σπίτι της Τίνας, η οποία κοιμόταν χωρίς να ξέρει τι την περιμένει. Ξαφνικά, είδα το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας να ανοίγει και να μπαίνει μέσα ο Μπομπ. Την πλησίασε και της κράτησε το στόμα να μην μιλήσει, όσο έκανε ότι ήθελε πάνω της. Για δύο ώρες της έδινε να καταλάβει πόσο άρρωστος ήταν. Εκείνη έκλαιγε, παρακαλούσε να σταματήσει αλλά αυτός δεν υποχωρούσε. Αντίθετα, ήταν σαν να έπαιρνε ενέργεια από τις αντιδράσεις της.

Όταν τελικά σταμάτησε, ντύθηκε και πήγε να φύγει. Χωρίς να το περιμένει η Τίνα του όρμησε από πίσω, αλλά αυτός την έσπρωξε. Έπεσε κάτω και χτύπησε στην γωνία του κρεβατιού. Ο Μπομπ δεν έδωσε σημασία. Απλά την προσπέρασε και έφυγε άνετος, χωρίς τύψεις. Την επόμενη μέρα βρήκαν το πτώμα της Τίνας και μετά από μερικές μέρες έπιασαν τον Μπομπ.Φώναζε συνέχεια ότι εγώ του έβαλα την ιδέα, χωρίς αποτέλεσμα. Κανείς δεν πίστευε κάποιον που είχε μπει φυλακή. Απ' ότι έμαθα τον σκότωσαν μέσα στη φυλακή.

Ξέρω πως δεν περίμενες να το έχω οργανώσει και εγώ αυτό, ήταν όμως αναγκαίο να γίνει. Με ώθησε η συμπεριφορά της να το κάνω. Ελπίζω να καταλαβαίνεις.

Γουόρεν.