~6 sene önce~
01.50
cakma sari:
ismail
bir bakwfrr mısın
İsom:
Alper
iyi misin
Noldu
cakma sari:
Yanıma gel
İsom:
Nerden cikti gecenin ikisinde ya
cakma sari:
Lütfevnd
İsom:
geliyorum
Başına bir şey geldiğine neredeyse emindim.
Öyle biriydin çünkü
Deliydin biraz
Nerede ne yapacağın hiç belli olmazdı
Son saniye kanıtladın bana bunu
Çok kırdın kalbimi
Ama ben affettim seni
İçin rahat olsun.
Umarım sen de beni affedersin.
Üstüme beyaz bi tişört, altıma da elime geçen ilk eşofmanımı geçirdim. Saçlarım darmadağınık olmuştu ama inan o an hiç umrumda değildi. Telefonumu şarjdan çıkarıp evden çıktım
Arabaya gidene kadar aklımdan neler geçirdiğimi tahmin edemezdin
Anahtarı kontağa bir türlü geçirememiştim
"Ananı sikeyim senin anahtar gibi"
Ellerimle yüzümü kapattım
Gözlerim doldu
Anahtar yüzünden değildi
Anahtar aracıydı sadece
Sebebim farklıydı
Hayatımda hiç o gün sürdüğüm kadar hızlı araba sürdüğümü hatırlamıyorum
5-6 kere tıklattığım kapı açıldı
Kaşın gözün yerinde olduğu için şükrediyordum
Bir anda kendine çektin beni, belimi saran kollarını hissetmek benim cennetimdi
Bana bu dünyada cenneti yaşattın
Bu yüzden teşekkür ederim
Bir sarılışımız bile benim ayaklarımı yerden kesiyordu
Kollarımı boynuna sardım
Aslında benden çok da uzun değildin ama biraz parmak ucuma kalkmıştım boyuna yetişmek için
Ayakta zor duruyordun
Üzerime yıkılmaman için büyük bir çaba sarf etmem gerekiyordu
Yine de kollarının arasında o kadar huzurluydum ki Barış.
"ismail"
"hm"
"Bugün süngerbobu gördüm"
"Ne"
"Benimle arkadaş olmak istiyormuş"
Sarhoştun, gülmemek için zor duruyordum.
"Oldunuz mu arkadaş"
"Hayır olmadık"
"Neden"
"Seni çok seviyorum ismail biliyor musun"
Ben o an konuşmayı unuttum.
Sen bana seni seviyorum dedin, ben karşılık veremedim
Hala çok sinirliyim bu yüzden kendime
Hala üzerimde o anın pişmanlığı
Bilincin yerinde değilken söylemiştin ama olsun
O kadar aniydi ki ne yapacağımı bilemedim
Özür dilerim Barış
Ben de seni çok seviyorum
Hem de bu normal bir sevmek değildi
Seni her şeyden ve herkesten çok sevdim
Öyle sevdim ki seni herkesten korumak istedim
Saçına değecek en ufak tozdan bile korumak istedim
Yapamadım affet beni
Seni korumam gereken şey etrafındakiler değilmiş
Fark edemedim.
Senin dengenin bozulduğunu fark edince kendime gelip koluna girdim
"Gel salona geçelim"
"Çok yorgunum"
"Biliyorum"
Ateşin vardı, yani pek anlamazdım bu işlerden ama var gibi hissettim o an. Seni koltuğa yatırdım, boş gözlerle etrafa bakıyordun, yerde 2 bira şişesi vardı. Hep içmemeni söylerdim ama dinlemezdin. Üzülmeyeyim diye içmiyorum derdin, söz verirdin bırakacağına dair ama hiçbir zaman tutamadın sözünü yine de tutmaya çalıştığını biliyordum o yüzden hiç kızamadım sana. Benim içmeyi sevmediğimi, kokusundan bile hoşlanmadığımı bildiğin için ben evine geldiğimde dolaba koyar içmezdin. Bu bile çok değerliydi benim için.
