Haerin’s pov
"កូនប្រញាប់ឡើងពួកយើងត្រូវរៀបចំចេញទៅញ៉ាំអាហារពេលល្ងាចជាមួយពូ Jaehyun"
ខ្ញុំងក់ក្បាលហើយត្រៀមខ្លួនទាំងស្រែកដោយក្តីរំភើប ខ្ញុំក៏ដើរទៅឡានហើយអង្គុយលើកៅអីខាងក្រោយប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំអង្គុយនៅខាងមុខ។
"រំភើបទេកូន?"
ម៉ាក់ខ្ញុំសួរ
"ចាស!!!"
ខ្ញុំនិយាយមុននឹងក្រវាត់ខ្សែក្រវ៉ាត់យើងបើកឡាន 2-3នាទីហើយខ្ញុំសម្លឹងមើលបង្អួចខ្ញុំលឺប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំប្រកែកនៅខាងមុខ។
"មូលហេតុដោយដាេយជំងឺរបស់បងចឹងហើយទីេបយីេងត្រូវបាត់បង់លុយ!"
"ខ្វល់តែពីលុយចុះគ្រួសារ?!"
ខ្ញុំស្អប់ពេលពួកគាត់ប្រកែកគ្នាខ្ញុំមិនអាចទទួលបាននូវអ្វីដែលពួកគាត់និយាយពេលខ្ញុំបិទភ្នែកបិទត្រចៀកខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមានពន្លឺភ្លឺច្បាស់នៅពីមុខភ្នែកដែលបិទជិតពេលខ្ញុំបើកភ្នែកទាំងសងខាងវាកំពុងរំកិលទៅរករថយន្តរបស់យើងដោយមានអ្វីមួយ? សំឡេងប៊ីប?...
"JAY មីេលចេញ!!"
ម៉ាក់ខ្ញុំស្រែកយំមុនពេលប៉ារបស់ខ្ញុំអាចប្រតិកម្មការមើលឃើញរបស់ខ្ញុំកាន់តែព្រលប់និងងងឹតហើយក្បាលរបស់ខ្ញុំឈឺ…
ខ្ញុំលឺសំលេងឆេះជុំវិញខ្លួនហើយស្រែកឮខ្ញុំខ្ទប់ត្រចៀកហើយបើកភ្នែកតិចៗខ្ញុំឃើញម៉ាក់ខ្ញុំគេងលើដីរាងកាយរបស់គាត់ហូរឈាមក្បាលរបស់ខ្ញុំហូរឈាមហើយមិនដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីខ្ញុំខ្លាចណាស់។
"អ្ហែង… ម៉ាក់ខ្ញុំខ្លាចណាស់ភ្ញាក់ឡីេងមកហឹក.."
ម៉ាក់មិនតបរឺក៏រើទៅម្ខាងខ្ញុំក៏ក្រឡេកមើលទៅខាងខ្ញុំ ហើយប៉ាខ្ញុំកំពុងព្យាយាមដករនាំងដែកចេញពីជើងគាត់ខ្ញុំស្រក់ទឹកភ្នែកលើថ្ពាល់។
"ប-ប៉ា.."
គាត់មើលមកខ្ញុំ
"ក-កូសម្លាញ់..... កុំបារម្ភបន្តិចនឹងមានអ្នកមកជួយកូនហីេយ..."
គាត់ទាំងក្អកគាត់សម្លឹងមើលម៉ាក់ដោយងឿងឆ្ងល់ ហើយមើលឡានដែលបើកភ្នែកធំៗ។
"កូនសម្លាញ់ចេញពីទីនេះ...."
គាត់និយាយទាំងក្អកនិងឈាមចេញពីមាត់គាត់។
"ខ្ញុំមិនទៅណាចោលម៉ាក់ទេ!"
ខ្ញុំនិយាយហីេយអង្គុយយឺតៗក្បាលរបស់ខ្ញុំឈឺភ្លាមៗ
YOU ARE READING
Changed by u (daerin)
Romancekang haerin ពីមនុស្សដែលមិនខ្វល់ខ្វាយជាមួយនឹងរឿងស្នេហា ប៉ុន្តែស្រាប់តែផ្លាស់ប្តូរដោយសារតែមនុស្សស្រីម្នាក់? "Danielle marsh you're like the moon that illuminates my life..." Haerin
