Chapter 13

59 3 0
                                    

"Eat slowly."

I ignored him. Subo ako ng subo. Bakit ba? Gutom na ako. Buti nga may natitira pa pala akong astig sa katawan at nakayanan ang kahihiyan kanina.

"Eat slowly or I'll eat you gently?"

Matunog kong nilunok ang sabaw sa bibig ko. Jusko! Mali yata nandinig ko. He sent chills down my spine.

Nakakatakot sya. Kaya pala tinatawag syang dangerous na tao. Gosh. I need to save my dignity.

Dahan dahan kong sinubo ang adobo. Nakayuko na rin akong kumakain. Ayokong tinititigan ako sa mata baka mamaya bigla nya akong...gosh!

Para akong pipi dito na kumakain.

"Lift your face. Don't keep your head down."

What's gotten into me? Bakit ko sinusunod ang mga sinasabi nya? Hell!

"Sir Ravenn, may bisita po kayo." A men in black behind me interrupted.

"Let them in."

I suddenly felt a wave of sweat. Sobrang nakakatakot ang boses nya. Bakit ganon sya makipagusap sa iba? Bakit kapag sa akin sobrang lambing nya?

"Lady Xylia!"

Kumunot ang noo ko. Parang narinig ko ang boses ni Audrey. Maybe, guniguni ko lang 'yon.

"Lady Xylia!" Boses ni Clara, napa iling iling ako. Namimiss ko siguro sila. Isang linggo ba naman daw ako natulog.

"Lady Xylia! Mas lalong nagsalubong ang kilay ko. Boses ni Mia. Nababaliw na siguro ako. Pano naman sila makakapunta dito sa bahay ni Zuko?

Nakakatakot kaya ang lalaki nayan. Hindi rin naman nila alam na nandito ako.

Nagulat ako ng may tumapik sa balikat ko. Tumingala ako. Napatayo ako sa gulat.

"A-Audrey?"

She looked at me with tears in her eyes. She nodded. I looked behind her, and there were the two. Naiiyak na nakatingin sa akin.

"Is that really you guys?" I asked incredulously. I looked at Zuko, and he nodded, as if to confirm that they were indeed my maids.

Hindi ko alam ang nararamdaman ko now. I was happy and feeling touched.

I quickly hugged Audrey tightly. The other two came closer, and we embraced in a group hug.

"I miss you, my three maids."

"We miss you too, our lady Xylia."

I can't believe that they come here. But how did they know I'm here?

Mabilis kong pinunasan ang luha ng humiwalay sila ng yakap sa akin.

"I can't believe you guys come here, how did you know that I'm here?" I asked.

Tinuro nila ang lalaki sa may couch.

"Sya," tinuro ko din sya. The nodded.

"Yes lady Xylia, he told us na nandito ka." Si Audrey ang sumagot. Ngumiti na lang ako sakanila at niyaya sila sa rooftop.

Before going upstairs, I looked at the man who was calmly sitting on the couch, busy tapping his laptop.

Bakit nya ginawa iyon?

Pagkarating ko ng rooftop at tuwang tuwa ang tatlo na nakatanaw sa baba. Duamgdag ang preskong lamig ng hangin.

I could already feel the chill of December. Today is September 20th. At malapit ng matapos ang misyon ko. Tatlong buwan na lang ang natitira.

EMBRACING THE STAR Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon