MARİO VE PRENSESİ

level1

Bir kız düşünün. Hayata 15 yaşında başlamış. Anne babası iş nedeniyle yurt dışında. Kız şimdiyse 20 yaşında. 18 yaşındayken yanına gelen kuzenine bakıyor. Kızın adı Su. Adı gibi bir görünüme saaip. Mahalleli onu 'su perisi' diye çağırır. Nedeniyse perileri andıran masumluğu ve güzelliği. Beline kadar gelen kahve rengi saçları, masmavi gözleri, kıraz gibi dudakları. Ha birde o muhteşem gülüşü, dudağının kenarındaki gamzeler... bir insana bu kadarmı yakışır.

Ve bir erkek. Yunan tanrılarını kıskandıran yakışıklılığa sahip. Sert ve ürkütücü mizacıyla büyük küçük demeden herkezi korkutan. Simsiyah gözleriyle herkezi etkiliye bilcek bir adam. Sinirlenince siyah gözleri eşi benzeri olmayan bir renge bürünürken siz sadece o gözlerde kaybolursunuz. Adı gibi her yeri yakar. ATEŞ.

SU

Haytın zorluklarına tam alışmışken, yeni bir zorluk çıktı karşıma... sert ve ürkütücü. Ateş KILIÇ. Herşey bir anda oldu, beklenmedik bir anda. Ve biz olmamamız gereken yerde olduk.

1 HAFTA ÖNCE

Zorlada olsa uyanmam gerekiyordu. Kuzenime kahvaltı hazırlmalıyım. Ahh! Lanet osun bu gün iş görüşmem vardı. Saat daha 8.00. Görüşmem 13.30 ' da Allah'tan daha vakitim var. saçımı ev topuzu yapıp elimi yüzümü yıkadım ardından hemen mutfağa indim. Kahvaltılıkları koydum ve Emre için yani kuzenim için yumurta pişirdim ardından hemen yanına gidip uyandırmaya çalıştım.

-Emre... tatlım hadi uyan artık.

-Biraz daha.

-Hadi bak futbola geç kalıyosun.

-Bu günde gitmeyiveririm.

-Emre! Kalkarmısın!?

-Offf!

-Bana oflama. Ablanım ben senin.

-Alt tarafı 3 yaş var aramızda.

-A-a alt tarafı diyor bide.

-Senin iş görüşmen kaçta?

-13.30' da nedenki?

-Eve arkadaşlarım gelecek.

-Ne arkadaşıymış bu?

-Ya canerler falan işte.

-Benim neden haberim yok.

-Ya patrdon unuttum. Sorun olur mu?

-Yooo. Çağırabilirsin tabiki ama keşke banada söyleseydin.

-Üzgünüm.

-Neyse hadi bakalım kalk.

-Tamam sen in geliyorum.

-Tamam.

Aşağıya indikten 5 dakika sonra Emre geldi. Yanağımı öpüp.

-Benim Su perim neler yapmış böyle.

-Abartma alt tarafı bir yumurta.

-Aaa deme öyle ben senin yumurtanı başka hiç bir yerde yemedim.

İkimiz kahkaha eşlikleriyle kahvaltımızı bitirdik.

-Hadi bakalım Su perisi hazırlanda bırakıyım seni.

-Tamam.

Aşağıya indiğimde Emre'nin çoktan hazır olduğunu gördüm.

-Emre?

-Efendim.

-Hani beni bırakmayı teklif ettin ya.

-Evet.