Ο αποχωρισμός

part 2

Έφυγα σαν άνεμος και σε λιγότερο από 5 λεπτά είχα φτάσει...

Χτυπούσα το κουδούνι ασταμάτητα ώσπου η κα.Κατερίνα~η μητέρα της Αλεξάνδρας~άνοιξε την πόρτα και σαστισμένη με ρώτησε:
-Τι συμβαίνει Μαρίλεια τι έγινε και χτυπάς τόσο ανήσυχα το κουδούνι;!
-κα.Κατερίνα έχει γίνει κάτι πολύ σημαντικό και πρέπει να μιλήσω στην Αλεξάνρα...
Στο βάθος άκουγα κάποιον να περπατάει βαριά-βαριά ακριβώς όπως περπατούσε η Αλεξάνδρα...έφτασε στο καθιστικό όπου μιλούσα με την μαμά της.Ήρθε με άρπαξε από το χέρι ρωτόντας με καθώς ανεβαίνουμε τα σκαλιά φουριόζες "Τι συμβαίνει και μου τηλεφώνησες;Στο τηλ. δεν ακουγόσουν καλά τι συμβαίνει;"
Μπήκαμε στο δωμάτιο καθίσαμε και οι δύο στο καναπέ που είχε και ξαναείπε:
-Άντε παιδάκι μου θα μου πείς τι έγινε ή θα με σκάσεις;
-Θα σου πώ ντε για αυτό δεν ήρθα;
-Για αυτό ήρθες αλλά δεν βλέπω φως στο τούνελ γιατί από την ώρα που ήρθες είσαι σαν τη σιγανοπαπαδιά..
-Εντάξει λοιπόν αρχίζω..
-Άντε κι ο θεός βοηθός..!
-Μόλις έφυγες εγώ ξαναπήγα στο δωμάτιο μου και καθώς πηγαινα στο δωμάτιο στο σαλόνι άκουσα τους γονείς μου να κάνουν μία συζήτηση σχετικά με την διαμονή μας στη χώρα..
-Δηλαδή;
-Επειδή δεν τα βγάζουμε εύκολα πέρα θα αναγκαστούμε να μεταναστεύσουμε που ακριβώς δεν άκουσα και θα σε χάσω δεν θα είναι τίποτα ίδιο πια..
-ΤΙ!?!?Και θα φύγεις δεν θα σε βλέπω πια;_Σε ποιόν θα λέω τα ανέκδοτα με ποιόν θα μιλάω...;Δεν γίνεται να μείνεις εσύ εδώ;
-Δεν ξέρω είμαι σε απόγνωση δεν ξέρω τι να κάνω...αύριο θα μιλήσω στους γονείς μου για να τους πω ότι άκουσα και ξέρω πως θα φύγουμε..Πρέπει να φύγω θα ανησυχήσουν οι γονείς μου...Καλήνυχτα κολλητούλαα:*
-Καληνύχτα κολλητουλα μου όλα θα πάνε καλά θα το δείς ,απλά πίστεψέ το..

Δεύτερο παρτ της ιστορίας και συνεχίζουμε για το επόμενο...αφήστε σχόλια να μου πείτε γνώμες αν θέλετε;)