Harry,
Muszę Ci opowiedzieć coś zabawnego, ale proszę, nie denerwuj się od razu, dobrze? Klara zaprosiła mnie na bal z okazji Nocy Duchów. Oczywiście, to nic poważnego – w końcu wszyscy wiedzą, że jesteśmy tylko znajomymi. Ona, ja i Bartek trzymamy się razem, jak wiesz. Zresztą, Klara doskonale zdaje sobie sprawę, że mam chłopaka, i nie ma wątpliwości, kim jesteś. Czasem nawet dopytuje o Ciebie i jak się miewasz, więc raczej nie myśli o mnie w ten sposób.
Ale Bartek – jak to Bartek – oczywiście ma swoje teorie. Uparł się, że Klara się we mnie zauroczyła. Wyobrażasz to sobie? Wpadłem na nich ostatnio, gdy o tym rozmawiali, i Klara, śmiejąc się, powiedziała do niego coś w stylu: „Bartek, przestań, przecież Draco ma swojego 'wybranego' – Harry'ego!". Ale Bartek, jak to on, dalej swoje. Twierdzi, że Klara może „trochę za bardzo" mnie lubić. Co za absurd, nie?
Oczywiście, zgodziłem się pójść na ten bal. W końcu to tylko zwykła impreza, a poza tym, nie chciałem jej odmówić, bo naprawdę się z nią dobrze dogaduję. Myślę, że Bartek wyolbrzymia sytuację, jak to on – pewnie szuka sensacji, bo sam na ten bal idzie solo i trochę się nudzi. Poza tym, Klara wie, że mam tylko jedno serce, i ono należy do Ciebie.
A może to ja trochę za bardzo lubię myśl, że mógłbyś być o mnie zazdrosny? Wiesz, że nigdy nie dałbym Ci powodu do niepokoju, ale... nie ukrywam, że to miłe uczucie wiedzieć, że ktoś, kogo tak kocham, może czuć coś tak intensywnego. Zresztą, co innego mógłbym Ci powiedzieć? Klara jest świetną przyjaciółką, ale Ty jesteś dla mnie wszystkim.
Pamiętaj, Harry – to Ty jesteś najważniejszy. Zawsze.
Kocham Cię,
Draco
CZYTASZ
Sentire tuum gustum #drarry ✅
FanfictionAkcja opowiadania dzieje się głównie piątym roku. Rodzice Harry'ego nie żyją, ale Lord Voldemort nie przetrwał tamtej nocy. Od piętnastu lat świat zapominał o Czarnym Panu, a Harry jest wychowywany przez Syriusza. Jego życie było prawdziwą sielanką...
