Εκείνος απλά σήκωσε τον καθρέφτη
Να με κοιτάξει σαν δεύτερος Περσέας...
"Πώς είπες δεσποινίς;"
Κουφαθηκε...
Σωστά...
Ποιος ο λόγος να πάει κάποιος εκεί
Ποσό μάλλον τέτοια ώρα...
Οι περισσότεροι το αποφεύγουν
Όπως ο διάολος το λιβάνι...
"Δεν ακούσατε;
Είπα φυ-λα-κες."
Μια μια συλλαβή
Με όσο πιο καθαρή άρθρωση γίνονταν.
Την άρνηση την αισθάνεσαι...
Πριν καν ακουστεί...
Μυρίζει ο αέρας που αναπνέεις...
Προσπαθεί να ζωγραφίσει με τη βία
Στο πρόσωπο σου...
Τα δικά του πιστεύω...
Και στο τέλος...
"Θα πρέπει να αστειεύεσαι κοπέλα μου!"
...Η καρδιά σου σπάει...
"Όχι φίλε μου δεν αστειεύομαι καθόλου!"
Αργά-Αργά...
"Αυτό είναι αδύνατον!"
Για να τα νιώσεις όλα...
"Ε δεν νομίζω!
Κάποιοι από μας έχουμε οικογένεια εκεί!"
Ποιος νοιάζεται για τον ναρκομανή πατέρα σου...
"Εγώ τέτοια ώρα στις φυλακές δεν σε πάω!
Ξέχασε το!"
Αν σου έλεγα να με πας στο σπίτι μου
Θα είναι καλά...
Ωσπου να ανακαλύψεις ότι είναι το τρελάδικο...
"Δεν σε ενοχλεί η τοποθεσία...
Όσο η προκατάληψη για τους εγκληματίες έτσι;"
Ο οδηγός ξεφυσιξε.
