Bu hikaye
"Yeter!"annenin bağırışından içim ürpermişti.Neden bu kadar büyütüyordu ki sadece oyundu bu...Sadece hoşuma giden bir oyunduu...
Ama ben farklıydım çevremdekilere göre gece hiç uyumadan,5dk bırakmadan oyunu oynardım.Derslerini önemsemeyen bir kızdım ama hepp oldukça iyi olurdu bütün derslerde uyuduğum halde..
14Haziranda 17sini bitirmiş ikizler burcu bir kızım...Halen oyunu oynayan:))
Ben hayattan soğumustum ailelerimin sayesinde her ne kadar büyük olsamda küçükken çocuk gibi görülmemistim hiç...
Karnemin hepsinin 5gelmesi ve takdir almami kutlamak ne kelime "Aferin kızım"bile edememişlerdi...En çok ihtiyacım olan kelime buydu belki de...Hiç 50nin üstünde almayan bir çocuk 51alınca sevinen ve çocuklarina saygi gösteren aileleri özenirdim...Derslerim ne kadar iyi olsa da söylenmemiştir bu kelime bana tatdığım tek duygu vardi...Her zaman 100 alan ben bir kere 98aldimmi ailemin "Neden 98 aldın?"demesi acitirdi içimi çok...
Düşmanların çoktu ...
Ve yine annemle kavga etmiştik..Ne olursa olsun o benim annemde onun yumurtasını dölleyen babamın sperminden doğdumm benn...Hayatımda bazı şeylere tapılası inanirdim...
Ben bütün insanları bir kahraman olarak düşünürdüm.Nasıl düsünmeyeyim ki doğan yada annesi ona hamile kalan herkes kahramandır...Düşünsenize milyonlarca spermi geçip sen geliyorsun bu dünyaya bu kahramanliktır...İşte sana yaşama sebebi boşuna mı geçtim o kadar spermi belki iyi hayattlari olacaktii..İste bu nedenden yasadim hep yasama sebebim buyduu...
Değişik bir konuda benle ilgili ben hissederdik iyiyi kötüyü ve olurdu..Şu söz çok doğruydu: "Geleceği görmek gibidir,hissetmek!!"iste biride buydu yasam felsefemim ...Bu hayati kendim için yasayacaktimm amacim buydu mutlu olacaktimm ailemlle annem-annemin düşünceerimi kesmesi ile duyduğum şeyle sok oldum ne yanii??
"Senin gibi bir kızım yok benim defol git evden...!!"
