Eve geldim sonunda. Yol boyunca sırf bugün olanları düşündüm. Kafayı falan mı üşüttüm acaba? Eğer üşütmediysem bu gidişle o da olur merak etme Dolunay. Hem seviyosun hem kaçıyosun olacak iş değil. Biraz cesaretli olsaydım ne olurdu sanki? Birinin beni acilen bu rüyadan uyandırması lazım çünkü ya çocuğu ya da aklımı kaçırcam az kaldı. Neyse şu an bunları düşünecek vaktim yok. Üstümü değiştirip ödevim başına geçmem lazım. Zaman çok çabuk geçiyor.
-Anneee bilgisayarımı açar mısın?
-Kendin açsana kızım.
-Giyiniyorum.
-Tamam açıyorum.
-Tamaaam.
Heh işte bitti işim. Alelacele bilgisayarın başına oturdum. 10 dk yarım saaat bir saat derken nihayet ödevimin sonuna geldim. Tam telefonu elime almıştım ki annemin sesini duydum.
-Dolunaaay yemek hazır!
-Geliyoruum.
-Ellerini yıkamayı unutma.
-Yıkadım bile. Oooo döktürmüşsün yine her zaman ki gibi.
Hemen birkaç bişey yiyip odama geçtim. Elime telefonu aldım. Facebook'a girdim. Bir tane arkadaşlık isteği gelmiş. Alla alla kim göndermiş olabilir ki? Açıp bakmak en iyisi.
Olamaz gözlerime inanamıyorum.
"KAAN GÜLSOY."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNADINA AŞK
ChickLit-Ondan hoşlanmıyorum. -Bal gibi de hoşlanıyosun. -Hoşlanmıyorum dedim sana. -İyi bakalım öyle olsun ama gözüm üzerinde ona göre. -Eda sen bari yapma. Benim o çocuktan nefret ettiğimi bilmiyo gibi konuşuyosun. -Ağzın nefret ediyorum diyo ama gözlerin...
