Müzik:
Billie Eilish-When the party's over
Mansur Ak-MaalesefGüneşin ışıkları odadan içeri giriyor,gözlerime vuruyordu.
Derince nefes aldım ve bir sabahı daha kucakladım.
Yatakta oturur pozisyona geldiğimde yanımda Eren'in olmadığını fark ettim.Bu,içimde bir boşluk hissi bıraksa da biliyordum gitmesi her zaman daha iyiydi.
Masamdaki notu görene kadar habersiz gittiğini düşündüm.
Ayaklanıp nota baktım.
"Demir'in evine geçiyorum büyü ile ilgilenicez.Annenler de sabah çıktı.Uyandırmak istemedim."
Eren.
Gülümsedim.Ardından aynaya baktım.Sırıtttığım için kendime sinirlendim.
Gözlerim biraz şişmiş duruyordu.Hızla saate baktım ve çok geç kaldığımı fark ettim.
Bu uykuya bedenimin ihtiyacı vardı bu nedenle kendimi suçlamadım.
Hızla işlerimi halledip hazırlandım.Kapıdan çıkarken evin anahtarını aldım.
Ve hızla okula yürümeye başladım.Yürürken arkamdan biri kolunu omuzuma attı.Bu Ayşe'ydi.
"Sende mi uyuyakaldın?"diye sorduğumda başını olumlu anlamda salladı.
"Hadi öğlene kadar derslere girmeyelim."dedi.
Güldüm.Sürekli bu teklifi sunuyordu.İlk derse girmeyelim,önümüzdeki derse girmeyelim.
Bu esnada yanımızdaki evden gözlerini ovuşturarak Ecrin çıktı.
"Al bak bu deli dana da uyanmamış."
Ecrin yanımıza geldiğinde uykulu haliyle zar zor yürüyordu.
"Günaydın Ecrin."dediğimde gülümsedi.
Beraber okulun yolunu tutarken ikisi,bir sonraki iki derse girip girmemek için tartışıyordu.
Ayşe,"Girmeyelim ne olucak."derken Ecrin,"Ya Ayşe mal mısın ya yürü."diyordu.
Okula vardığımızda en sonunda derse girmemiz gerekti.
Dersin Kimya olması midemi bulandırırken kulak vermemeye çalıştım.
İlk dersin sonunda kızlarla beraber kantine gittik.Bir şeyler atıştırırken sessizlerdi.Diğer günlerin aksine bu gün her şey daha az neşeliydi.
Ve bunun günün gidişatı ile hiç bir alakası yoktu.
Dostluklarının belki de yıllar sonra tam olduğu o kısa zaman aralığının son günü.
Gözlerim okulun bahçesine kaydığında zihnim bana anıları gösterdi.
Sarı ışıklı anıları.
Sarı ışıklar size her zaman güveni,samimiyeti ve eskiyi anımsatır.Anılar,sarı ışıkların etrafında küçük toz parçalarıyla hareket ederler.
Ve o an dostluklarının tüm parçaları küçük toz taneleriyle gözlerimin önünden geçti.
Kahkahalarla gülüyorlardı,kavga ediyorlardı.Her şeyin sonunda beraber uyuyakalıyorlardı.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zaman Arası [Tamamlandı]
Fantasy"Bazen,hiç var olmamış ve hatırlanmayan insanlar gerçektir.Yalnızca bir zaman arasına sıkışmış olabilirler." Zaman arasına sıkışmamaya dikkat edin. Herkesin normal olarak bildiği bir lisede hiç var olmamış insanları hatırlayan öğretmenlerin olması k...