Pagkarating ng condo, dumeretso na muna ako sa kwarto para ayusin 'yong mga pinamili kung pagkain sa drawer. Nang maayos ko na ay lumabas na ako para sana tumulong sa paggawa ng schedule ng mga gala namin dito sa Pangasinan ng mapansing kung sila Vincent at Ireña na lang 'yong natira dito at wala 'yong presensya ni Paulo.
"Asan ka galing? Nagkita ba kayo ni Paulo? Magkasunod lang kayong lumabas ah. Bakit ikaw lang?" sunod-sunod na tanong ni Vincent.
"Lumabas akong mag-isa, umuwi rin akong mag-isa." I casually said.
"Siguro hindi mo lang alam pero sumunod talaga si Paulo sa'yo sa labas." Irena said.
"Okay?" nalilito ko pa rin silang tiningnan. "By the way, I saw Jerome in 7/11 a while ago. We talked and I invited him for dinner." Napatingin naman si Vincent at Ireña sa isa't isa. Hindi ko alam pero feeling ko kusang nag-uusap ang mga mata nila.
"N-Nagkita kayo? Saan naman kayo mag didinner? Anong oras? Kasama ba kami?" Vincent asked me.
"Well, hindi ko pa naman alam kung anong oras pero do'n lang naman sa restaurant nila. I just want to asked kung gusto niyong sumama pero kung hindi, okay ..."
"Sasama kami. Sasama kami." Ireña stopped me so I nodded at her.
It been days na nandito kami. Hindi naman pwedeng aalis lang ako ng mag-isa papunta sa restaurant nila Jerome.
"Alam ba ni Paulo?" Asked me, again.
Hindi ko alam pero feeling ko parang ayaw talaga nilang magsama kami ni Jerome. Or paranoid lang ako on how they both acted? Nag-uusap pa rin kasi sila ng eye to eye, e hindi naman ako mind reader para basahin lahat ng galawan at iniisip nila.
I signed. "Hindi. Pa'no niya naman malalaman kung hindi nga kami magkasama kanina? Atsaka, hindi naman na kailangan magpaalam pa sa kaniya. Tigilan niya nga ang mag-usap ng eye-to-eye, hindi ko alam pero cu-curious ako."
They both stop. Vincent looked at me seriously and put his phone on the table. He poked the side of Ireña, hudyat siguro na siya na magsasabi. Irena struggled her head and showed his closed fist on Vincent. She mouthed something on him pero hindi ko alam kung ano. I cleared my throat to get their attention again. Ireña smiled at me awkwardly.
"What!" I exclaimed.
"Malaking gulo 'to. Hindi mo alam, pero baka may suntukang magaganap o di kaya'y mas malaking gulo na hindi mo alam kung bakit." Ireña answered me.
"Well, mind if you tell me why?" I looked at them confusedly. "Pano ako iiwas sa gulo if I didn't know what was the truth?"
"A-Ayoko." sabay iwas ng tingin ni Ireña sakin. I looked at Vincent.
He struggled his head. "We don't have the right to tell you anything. Kung pwede pa sanang i-cancel 'yong dinner mo with him, please do it."
"Seems like you aren't friends anymore. Kaya ba hindi siya kasama last Friday sa party niyo dito sa bahay?" I smiled. "Hindi ba dapat labas na ako sa usapan? Wala naman akong boyfriend o manliligaw sa circle of friends niyo." I added.
Vincent looked at Ireña. "Tell Jerome na sasama kami ni Ireña sa dinner niyo. We have to be there. I'll tell Paulo about this."
Paulo? What about Paulo e hindi ko na nga siya manliligaw. H'wag mong sabihin na siya 'yong gagawa ng gulo?
"Bakit pa, kung sasama rin naman kayo sa'kin? Besides, mamaya na 'yon. He's an Engineer, hindi ba dapat may mga projects na siyang hinahandle sa ngayon? H'wag mo ng sabihin sa kaniya."
I took my phone and texted Jerome na alas otso ng gabi 'yong dinner namin mamaya at kasama ko 'yong dalawa. Mabili naman itong nagreply na two tables na lang 'yong free at good for two persons lang 'to so pina-reserve ko na nga yon. Hindi na rin ako nag reply pa ng magsabi ito ng copy since I'm not into chat, mas prefer ko pa ring manood ng kdrama movies than to spend texting with anyone.
YOU ARE READING
How to be Loved by Engineer Ibanez (On-going)
Short StoryDevonette Paulo L. Ibañez who took an Engineer because of his true love not because it's his dream job. Shincey Mace V. Bernabe who owned a small seafood restaurant in Antique. They meet online through their friends and cousins. They were happy whil...