Aramızda Kalsın

Bir Mesai Eksikti

Selçuk salonda oturup Beşiktaş maçı seyretmektedir Selçuk futbolcunun biri hakkında yorum yapar sonra yanına Arzu gelir ve

Arzu-Selçuk keyfini bozmak gibi olmasın ama yarın eve gecikeceğim

Selçuk-Neden 

Arzu-Patron bize mesai yazmış

Selçuk kaşlarını çatıp tekrar ekran döner.

Selçuk : "Her zamanki gibi, insanın hayatından başka bir şey bırakmıyorlar!"

Arzu : "Evet, ama ne yapabilirim, işler birikmiş. Patron da fırsatı kaçırmaz elbette."

Selçuk kaşlarını biraz daha çatıp televizyonun sesini kısar.

Selçuk : "İyi de Arzu, bu mesailer ne zaman bitecek? Sürekli bir dilekçe var, ya iş yetişmiyor ya da acil toplantılar. Bu şekilde gitmez."

Arzu hafifçe gülerek, Selçuk'un stresini anlamıştır.

Arzu : "Haklısın, ama bu iş böyle. Zaman düzelecek. Hem mesaiye kalsam da en az eve dönüyorum. Seninle burada olmak yine en güzeli."

Selçuk : "Evet, haklısın. Ama bir gün gelir, bu işler gerçekten ayrılan bir tatilde olabilir, tamam mı? Sadece sen, ben, hiçbir patron, hiçbir mesai. Söz mü?"

Arzu gülümseyerek yanına oturuyor.

Arzu : "Söz. Şu işleri toparlayalım, sonra onunla öyle bir tatil yapılacak ki, kimse engelleyemeyecek."

Selçuk : "Anlaştık! Şimdi gel, bir iki dakika da olsa maç izleyelim, futbolcunun sinirlenmesi de stres atmanın bir yolu."

Arzu : "Seninle sinirlenmek bile eğlenceli."

İkisini de hafif bir kahkaha atarak maçı izlemeye devam ediyorlar

Arzu odasında günlüğünü tutar

Arzu-İşte böyle sevgili günlüğüm patronum bize mesai yazmış Selçuk sıcak bakmadı ama belli etmedi

Ertesi gün olur herkes kahvaltıya oturur

Selçuk-EEE kızım derslerin nasıl

Ayşegül-Türkçeden 60 aldım baba

Arzu-Neden kızım çok güzel çalışmıştık beraber

Ayşegül-Hiç tanımadığım yazarları soruyorlar

Selçuk, kızının kaybından sonra hafif bir gülümseme ile baş sallar.

Selçuk: "Tanımadığın yazarlar mı? Bizim zamanımızda da böyleydi. Ama senin kafan çalışır, öğrenirsin onları da. Biraz daha çalışırsak 60, 90 olur."

Arzu: "Selçuk doğru söylüyor, Ayşegül. Biraz daha pratik bir şekilde, ama öncelikle hangi yazarları zor buldun, ona bakalım.

Ayşegül: "Hep eski yazarlar, şiir yazıyorlar ama ben hiç anlayamıyorum şiirlerini. Sanki çok karışık."

Selçuk: "Şiir biraz duygusal iştir, değişir. Bak, annenin şiirleri yeteneği bilir. Belki annen sana bir iki ipucu verir, hem o zaman şiirler daha anlaşılır olur."

Arzu gülümseyerek başını sallar.

Arzu: "Doğru, şiirler bazen ilk başta zor gelir ama bir kere genişlediğimizde her şey yerine oturur. Merak etme, birlikte anlayacağız."